.
 "การพิจารณาศพมีผลานิสงส์มาก"

" .. เรื่องชักบังสุกุลนี่แต่ก่อนมีนิทานอยู่ "ในพระสูตรท่านว่า มีนางสิริมา รูปสวยรูปงาม พระภิกษุทั้งหลายที่ยังเป็นปุถุชนอยู่ พอเห็นนางสวยงามกระนั้นก็รักก็ใคร่ชอบใจยินดี จนไปบิณฑบาตไม่ได้" แน่ะ เพราะรักใคร่ชอบใจในรูปอันนั้น

อยู่มานางนั้นตายไป ดับขันธ์ลงไป "พระพุทธองค์ทรงออกอุบายให้คนไปนิมนต์พระเหล่านั้นมาพิจารณา" อย่างที่อธิบายมาแล้วนั่นแหละ "ภโวภวัง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ความเกิดนั้นไม่เที่ยงทั้งหมด" มีแต่น้ำเน่า น้ำเหลืองไหลยังงี้แหละ

"อิมัง กัมมัฏฐานัง ภเวติ" กรรมฐานต้องพิจารณาดู นี่ใครจะเอาบ้างล่ะรูปอย่างนี้ ไม่ต้องซื้อต้องหาก็ใครจะเอาล่ะ ให้เปล่า ๆ ก็เถอะ "พอพระเหล่านั้นไปเห็นแล้ว มีความสังเวชสลดใจ จิตของท่านก็สงบ ได้สำเร็จพระอรหันต์ทั้งหมด" แน่ะ เป็นยังงั้น

เพราะฉะนั้น "การพิจารณาศพมีผลานิสงส์มาก" จึงได้นิมนต์พระไปบังสุกุล "ทีนี้พระรับนิมนต์ไปบังสุกุลกลับไปเพ่งเอาเงินเอาทองเขา มันก็ใช้ไม่ได้น่ะซิ ฮึ่ มันเป็นเสียยังงั้น" ท่านให้ปลงกรรมฐาน ให้พิจารณาเพื่อจะได้ผลานิสงส์มาก .. "

"พิจารณากาย พิจารณาใจ"
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร