"เมตตาธรรมของหลวงปู่ขาวฯ"

" .. ครั้งหนึ่งผ้เขียนไปเยี่ยมท่านอาจารย์ตามปกติ เข้าทางหลังกุฏิ เห็นถังนํ้ามันสองร้อยลิตรถังหนึ่งตั้งอยู่ริมกำแพง "ในสภาพบุบบิบ"

มีหนังสือเขียนด้วยสีขาวว่า "ถังช้างเหยียบ" สอบถามดูได้ความว่า ก่อนหน้านั้นไม่เท่าไหร่ "ท่านอาจารย์ ระลึกถึงช้างพลายใหญ่ตัวหนึ่ง" ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าโขลงอยู่ในป่าหลังเขา เคยเช้ามาเที่ยวในวัดเป็นประจำ ท่านอาจารย์ว่า "ท่านคุ้นเคยกับช้างเชือกนั้น" แต่ตอนหลังนี้ห่างไป ไม่ได้มาให้เห็นอีก

คํ่าวันหนึ่ง ท่านอาจารย์ได้ปรารภดัง ๆ ว่า "ช้างของเราหายไปไหนนะ ไม่เห็น มานานแล้ว จะถูกใครเขาฆ่าตายเสียแล้วกระมัง" ตอนดึกคืนนั้นเอง ท่านอาจารย์ กำลังจำวัดอยู่ต้องตกใจตื่นขึ้น "เพราะรู้สึกว่ากุฏิคลอนและมีเสียงใครเอาอะไรมาถูเสียดสึที่ข้างฝาท่านร้องถามออก ไปว่าใคร ก็ไม่มีเสียงตอบ" แล้วอะไร ๆ ก็เงียบไป

พอตื่นเช้ามีผู้เห็นถังนั้ามัน ใบนั้นตั้งอยู่ใกล้กุฏิในสภาพบุบบิบ ก็รู้กันว่าในตอนดึก "ช้างของหลวงปู" ได้มารายงานตัวให้ทราบว่ายังมีชีวิตอยู่และเอาสีข้างสีผนังกุฏิให้รู้ว่ามา "พร้อมทั้งเหยียบถังนั้ามันทิ้งไว้เป็นที่ระลึกด้วย" หลังจากนั้นแล้วช้างเชือกนั้นก็มิได้มาแสดงร่องรอย อะไรให้เห็นอีก .. "

"ประวัติหลวงปู่ขาว อนาลโย"
โดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน