เห็นความเสื่อม
ธรรมะละก็เจริญดีทีเดียว เพราะแกนึกถึงความเสื่อม ทาง
โลกก็เจริญดีแกทำธรรมะก็เจริญดีทีเดียวเพราะแกกะวีกะวาด
จัดแจงให้เรียบร้อยในการเลี้ยงชีพ จะได้ทำความดียิ่งขึ้นกว่า
นั้นต่อไป ฯ

นี้แหละ เจอละทางไปของพระพุทธเจ้า
พระอรหันต์ เป็นหนทางหมดจดวิเศษทีเดียว นึกถึงความเสื่อม
ได้เวลาไรละก็บุญกุศลยิ่งใหญ่เกิดกับตนเวลานั้น ฯ

ถ้าไม่เผลอในความเสื่อมนั้นทำอะไรเป็นได้ผลหมด เป็น
ภิกษุ สามเณร ทำอะไรเป็นได้ผลหมด เล่าเรียนก็สำเร็จ
คันถธุระก็สำเร็จวิปัสสนาก็สำเร็จ ไม่ท้อถอยกันละ ฝ่ายอุบาสก
อุบาสิกา ทำนาก็รวยกันยกใหญ่ ทำสวนก็รวยกันยกใหญ่ ทำไร่ก็
รวยกันยกใหญ่ เป็นคนไม่เกียจคร้านทีเดียว ถ้าว่ารับราชการ
งานเดือนก็เอาดีได้ทีเดียว หรือไม่ว่าหน้าที่อันใดก็เอาดีได้ทั้ง
นั้น รุ่งเรืองเจริญด้วยกันทั้งนั้น เพราะแกไม่เผลอ แกระวังตัวอยู่
เสมอเช่นนี้ แล้วก็ทางชั่วแกไม่ทำทีเดียว แกกลัวมันตามไปลง
โทษแก แกไม่ยอมเด็ดขาดทีเดียว แกเห็นความเสื่อมอยู่เสมอ
ดังนี้ ให้เห็นอยู่อย่างนี้แหละ จึงจะเอาตัวรอดได้ ถ้าไม่เห็น
อย่างนี้ เอาตัวรอดไม่ได้ ต้องเห็นความเสื่อม อยู่อย่างนี้ ฯ