พระอาจารย์เพียร วิริโย
วัดป่าหนองกอง
ต.บ้านค้อ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี


วัดนี้ไม่มีอะไรงานข้างนอก ให้ทำความเพียรของเราให้มากๆ
อย่าเห็นแก่กินแก่นอน การกินก็ให้พิจารณาเอาว่า
กินน้อยทำความเพียรดีไหม กินมากเป็นยังไง
ให้ดูเอาว่า อย่างไหนดี ให้กินแต่พอดี
อย่าเห็นแก่การนอน นอนพอตื่นก็ตื่น

ทำความเพียรไม่ต้องไปสนใจอะไรกับเรื่องภายนอก
อย่าสนใจกับเรื่องอดีตอนาคต โทษของพระมันก็มี
เรื่องการฆ่ากับเรื่องผู้หญิง เวลาภาวนาอย่าไปคิดถึงมัน
โดยเฉพาะเรื่องความรักความใคร่ชอบพอ
อย่าไปยินดีกับเรื่องอดีตอนาคต อนาคตมันไม่เท่าไหร่ล่ะ
อดีตมันสำคัญ จิตมันชอบไปปรุง ไปแต่งว่าสวยว่างาม
ว่าดีว่าชอบ ควรจะวางได้ก็ให้วาง ตัดได้ก็ให้ตัดซะ
เราบวชเข้ามาแล้ว ภาวนาเอาแต่เรื่องของเรามองให้มันเป็นอสุภะ

การกินการอยู่ก็ดีไม่มีอะไรมาก อย่าไปเห็นแก่กิน
เรื่องการกิน เราเป็นพระ ไม่เหมือนกับฆราวาส
อยากกินอะไรก็ไปหาซื้อเอามากิน กุ้ง หอย ปู ปลา
หมู เนื้อ อาหารทะเล คาวหวาน กินไปสนุกไปเพราะมีเงินซื้อกิน
เราบวชแล้วซิมันดี คนมันเคยมีวาสนาได้บวช จึงได้บวช
เห็นไหม..คนข้างนอกเป็นแสนเป็นล้านไม่มีโอกาส
เราบวชแล้ว โอกาสดีแล้ว ให้รีบภาวนาเอาตัวเรา
อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปเปล่าๆ รีบทำเข้าความเพียร
ตรงไหนว่ามันเหมาะก็ให้เอา สะดวกในศาลา
เรือนน้ำ ในป่า หรือตรงไหนๆว่าดีว่าเย็น..เอาเลย อย่าช้า

หนทางมันมีอยู่ สวรรค์ นิพพานรออยู่ ขาดอยู่แต่ผู้เอาจริง
ให้รีบภาวนา ดูที่ใจอย่าส่งออกนอก ส่องดูที่ใจอย่างเดียว
ดูอะไรๆก็ไม่เหมือนดูที่ใจ เราพอใจ ชอบไม่ชอบมันก็อยู่ที่ใจ
กายไม่เกี่ยว กายมันก็เป็นของมันเช่นนั้นแหละ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ใจมันไม่เจ็บไม่ตายด้วย
ฉะนั้นให้ดูที่ใจ ไม่ต้องไปดูที่อื่น


๒๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๖
ที่มา จากหนังสือ "ธรรม..ย้ำเตือน"