อตฺตานํ ทมยนฺติ สุพฺพตา

ผู้ประพฤติดี ย่อมฝึกตนอยู่เป็นนิจ

 

อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย

ชนะตนนั่นแหละ เป็นดี

 

ลพฺภา ปิยา โอจิตฺเตน ปจฺฉา

ตระเตรียมตนให้ดีเสียก่อนแล้ว ต่อไปจะได้สิ่งอันเป็นที่รัก

 

ยทตฺตครหิ ตทกุพฺพมาโน

ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น

 

สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ

ความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว

 

สทตฺถปสุโต สิยา

พึงขวนขวายในเป้าหมายของตน

 

นาญฺญํ นิสฺสาย ชีเวยฺย

ไม่พึงอาศัยผู้อื่นยังชีพ

 

กลฺยาณํ วต โภ สกฺขิ อตฺตานํ อติมญฺญสิ

ท่านเอ๋ย ! ท่านก็สามารถทำดีได้ ไยจึงมาดูหมิ่นตัวเองเสีย

 

สนาถา วิหรถ มา อนาถา

จงอยู่อย่างมีหลักยึดเหนี่ยวใจ อย่าเป็นคนไร้ที่พึ่ง

 

ปเรสํ หิ โส วชฺชานิ โอปุนาติ ยถาภุสํ อตฺตโน ปน ฉาเทติ กลึว กิตวา สโฐ

โทษคนอื่นเที่ยวกระจาย เหมือนโปรยแกลบ แต่โทษตนปิดไว้ เหมือนพรานนกเจ้าเล่ห์แฝงตัวบังกิ่งไม้