สีลํ โลเก อนุตฺตรํ

ศีล เป็นเยี่ยมในโลก

 

สํวาเสน สีลํ เวทิตพฺพํ

ศีลพึงรู้ได้เมื่ออยู่ร่วมกัน

 

สีลํ ยาว ชรา สีลํ

ศีลยังประโยชน์ให้สำเร็จตราบเท่าชรา

 

สีลํ รกฺเขยฺย เมธาวี

นักปราชญ์พึงรักษาศีล

 

สญฺญมโต เวรํ น จียติ

เมื่อคอยระวังอยู่ เวรย่อมไม่ก่อขึ้น

 

สาธุ สพฺพตฺถ สํวโร

ความสำรวมในที่ทั้งปวง เป็นดี

 

สีลํ กิเรว กลฺยาณํ

ท่านว่าศีล เป็นความดี

 

โย จ วสฺสสตํ ชีเว ทุสฺสีโล อสมาหิโต เอกาหํ ชีวิตํ เสยฺโย สีลวนฺตสฺส ฌายิโน

ผู้ไม่มีศีล ไม่มั่นคง ถึงจะเป็นอยู่ตั้งร้อยปี , ส่วนผู้มีศีล เพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่วันเดียวประเสริฐกว่า

 

น เวทา สมฺปรายาย น ชาติ นปิ พนฺธวา สกญฺจ สีลสํสุทฺธํ สมฺปรายสุขาวหํ

เวทมนต์ ชาติกำเนิด พวกพ้อง นำสุขมาให้ในสัมปรายภพไม่ได้ ส่วนศีลของตนที่บริสุทธิ์ดีแล้ว จึงนำสุขมาให้ในสัมปรายภพได้

 

อุนฺนฬสฺส ปมตฺตสฺส พาหิราสสฺส ภิกฺขุโน สีลํ สมาธิ ปญฺญา จ ปาริปูรึ น คจฺฉติ

เมื่อภิกษุมีมานะ ประมาทแล้ว มีความหวังในภายนอก ศีล สมาธิ และ ปัญญา ย่อมไม่ถึงความบริบูรณ์