เมตตา
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
อัพยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีแต่ความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ
กรุณา
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น
ทุกขา ปะมุจจันตุ จงพ้นจากความทุกข์เถิด
มุทิตา
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น
มาลัทธะสัมปัตติโตวิมุจจันตุ จงอย่าไปปราศจากสมบัติอันตนได้แล้วเถิด
อุเบกขา
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น
กัมมัสสะกา เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน
กัมมะทายาทา เป็นผู้รับผลของกรรม
กัมมะโยนิ เป็นผู้มีกรรมโดยกำเนิด
กัมมมะพันธุ เป็นผู้มีกรรเป็นเผ่าพันธุ์
กัมมะปะฏิสะระณา เป็นผู้มีกรรมเป้นที่พึ่งพาอาศัย
ยัง กัมมัง กะริสสันติ กระทำกรรมอันใดไว้
กัลละยาณัง วา ปาปะกัง วา ดีหรือชั่ว
ตัสสะ ทายาทา ภะวิสันติ จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น
สัตว์ทั้งหลายที่เกิดมาในโลกนี้ อย่าได้มีเวร เบียดเบียนกันและกัน จงอย่าได้มีความลำบากเจ็บ
ไข้เลย จงเป็นผู้มีสุขพ้นทุกข์ภัยทั้งสิ้น กับขอจงเป็นผู้มีส่วนได้เสวยบุญอันเราได้กระทำแล้วทุก
เมื่อเถิด.
