ครั้งเมื่อเจ้าชายสิทธัตถะ ได้อุบัติขึ้นในโลก พระองค์ทรงได้เห็น.... ปรากฏการณ์ในตำนานพุทธประวัติว่า ได้เห็นคนแก่ คนเจ็บ และคนตาย แล้วก็นักบวชประเภทภิกษุ ท่านเห็นแล้วก็คิดว่าควรทำอย่างไร ที่เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ ผลที่สุดก็เลยออกมาบวชตามเยี่ยงอย่างที่มีในสมัยนั้น และเริ่มศึกษาค้นคว้าหาความรู้อันนำมาเพื่อความหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งหลายทั้งปวงของชาวโลก
ทีนี้เมื่อพระองค์ได้ตรัสรู้เป้นพระพุทธเจ้าแล้ว พระองค์ทรงนำธรรมะไปสอนปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ ผู้ซึ่งได้เคยร่วมกระทำความเพียรร่วมกับพระองค์โดยการทรมานร่างกายมาก่อน แต่พระองค์ทรงเห็นว่า การกระทำความเพียรแบบนี้ไม่ได้เรื่องอะไร ก็เลยเลิก และคิดหาวิธีปฏิบัติแบบใหม่โดยพระองค์เองจนตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ที่พระองค์ทรงนำธรรมะไปสั่งสอนเหล่าปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ ก่อน ก็เพราะว่า ปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ นั้น
มีความเพียร มีความพยายาม และมีความเชื่อดีอยู่หลายอย่าง น่าที่จะสอนให้เข้าใจได้ง่าย
