ถ้าอุปสัมปทาเปกขะมีหลายรูป ทำการอุปสมบทพร้อมกันคราวละ ๒-๓ รูป แต่ให้มีพระอุปัช
ฌาย์รูปเดียวกันได้ คำสวดกรรมวาจาจึงต้องเปลี่ยนไปคือเปลี่ยน "วะจะนะ" และ "วิภัตติ" ให้
ถูกต้องตามหลักไวยกรณ์ภาษาบาลี ดังต่อไปนี้...
สมมติว่า นาคมีชื่อว่า ธัมมะวัณโณ กับ วัณณะคุตโต ส่วนพระอุปัชฌาย์มีนามว่า กันตะสีโล
อย่างนี้แล้วก็พึงสวดว่า...
สาณาตุ เม ภันเต สังโฆ,
ธัมมะวัณโณ จะ วัณณะคุตโต จะ อายัสมะโต
กันตะสีลัสสะ อุปะสัมปะทาเปกขา,
ยะทิ สังฆัสสะ ปัตตะกัลลัง,
อะหัง ธัมมะวัณณัญจะ วัณณะคุตัญญะ อะนุสาเสยยัง.
สุณะสิ๊ ธัมมะวัณณะ อะยันเต สัจจะกาโล ภูตะกาโล,
ยัง ชาตัง ฯลฯ อุปัชฌาโย เม ภันเต อายัสมา
กันตะสีโล นามะ.
(ถ้าถูกถามทีละรูปแล้ว ย่อมมีข้อความเหมือนกัน)
