วัดกลาง หรือ วัดกลางบุรีรัมย์ เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลในเมือง อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ มีพระราชปริยัติกวี เป็นเจ้าคณะจังหวัดบุรีรัมย์ และเจ้าอาวาสวัดกลาง

วัดกลางตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2320 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2325 มีประวัติเล่าว่าสมัยกรุงธนบุรี เจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก (พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช) นำทัพไปปราบเจ้าเมืองนางรองซึ่งเป็นกบฏและได้หยุดพักทัพที่บริเวณนี้ซึ่งมีสระน้ำขนาดใหญ่อยู่ จึงโปรดเกล้าให้ยกวัดร้างเป็นวัดมีพระสงฆ์ให้ชื่อว่า วัดแปะใหญ่ ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้เปลี่ยนชื่อเป็น "วัดกลาง" ยกฐานะเป็นพระอารามหลวงแห่งแรกของบุรีรัมย์เมื่อ พ.ศ. 2533 เป็นที่ตั้งโรงเรียนพระปริยัติธรรม เป็นที่ตั้งศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ เป็นศูนย์พุทธศาสตร์ หน่วยเผยแพร่ศีลธรรม

อาคารเสนาสะที่สำคัญ มีอุโบสถ 1 หลัง ศาลาหอพระไตรปิฎก ที่ใช้เป็นสถานที่จัดกิจกรรมของสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัด ภายในบริเวณวัดยังมี สระสิงโต เป็นสระน้ำโบราณซึ่งได้นำน้ำทูลเกล้าฯ ถวายในพระราชพิธีถือน้ำพิพัฒน์สัตยา เมื่อครั้งมีพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ครบ 5 รอบ วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2530

พระอุโบสถ



พระอุโบสถ



ภายในพระอุโบสถ ประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย เป็นพระประธานในพระอุโบสถ



หอระฆัง



สระสิงโต สระน้ำศักดิ์สิทธิ์



ซุ้มประตูวัด