วัดบวรมงคล ราชวรวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดราชวรวิหาร เดิมเป็นวัดราษฎร์ ชื่อว่า วัดลิงขบ ตั้งเมื่อปี ๒๓๐๐ (ก่อนกรุงศรีอยุธยาแตก ๑๐ ปี) สร้างขึ้นโดยชาวรามัญ (มอญ บางตำนานก็ว่าเป็นวัดเก่ามีมาแต่เดิม) อพยพมาจากเมืองหงสาวดี เมื่อถูกพม่าตีแตกเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร ของพระมหากษัตริย์กรุงศรีอยุธยา ก่อนพระเจ้ากรุงธนบุรี ตั้งเมืองธนบุรี เป็นเมืองหลวงของไทยในสมัยโน้น

วัดบวรมงคล ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ด้านฝั่งตะวันตกของ แม่น้ำเจ้าพระยา อยู่ระหว่างสะพานพระราม ๘ (โรงงานบางยี่ขันเดิม) กับสะพานกรุงธนบุรี ใกล้กับวัดคฤหบดี ตรงข้ามปากคลอง ผดุงกรุงเกษมเทเวศร์ อยู่ในท้องที่ แขวงบางยี่ขัน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร

การปฏิสังขรณ์วัดลิงขบ ก่อนการสถาปนาขึ้นเป็นวัดบวรมงคล พระอารามหลวง สมเด็จพระบวรราชเจ้า กรมพระราชวังบวรสถานมงคล มหาเสนานุรักษ์ ทรงสร้างถาวรวัตถุ ปูชนียวัตถุ เท่าที่ปรากฏ เหลือเป็นหลักฐาน อยู่จนทุกวันนี้

{ พระอุโบสถ }
ก่ออิฐคือปูน ขนาดกว้าง ๑๒ เมตร ๓๐ เซนติเมตร ยาว ๓๕ เมตร ๒๐ เซนติเมตร หลังคา ๔ ชั้น สูงประมาณ เกือบเส้น




{ พระพุทธรูปปูนปั้น }
ปางมารวิชัย ไม่ปรากฏพระนาม เป็นประธาน ประดิษฐานอยู่ในพระอุโบสถ หน้าตักกว้าง ๓ เมตร ๔๐ เซนติเมตร สูงจากฐานถึงพระรัศมี ๗ เมตร ๔๕ เซนติเมตร ๑ องค์ พร้อมพระอัครสาวกทั้งสอง


{ วิหารคต }
หลังคาคล่อมกำแพงพระอุโบสถ มีประตูเข้าออกได้ประจำ ๔ ทิศ วัดโดยยาว ทางด้านตะวันออก และตะวันตก ด้านละ ๔๖ เมตร ๔๐ เซนติเมตร ทางด้านเหนือและด้านใต้ ยาวด้านละ ๗๐ เมตร ๓๐ เซนติเมตร ส่วนกว้างร่วมในด้านละ ๕ เมตร ๓๐ เซนติเมตร เท่ากันทุกด้าน ส่วนสูงจดหลังคา ๓ เมตร ๒๕ เซนติเมตร


{ พระพุทธรูปปั้นก่อตั้งเป็นพระระเบียง }
ภายในวิหารคตรอบพระอุโบสถ รวม ๑๐๘ องค์ เป็นพระพุทธรูปบางมารวิชัย หน้าตัก ๙๕ เซนต์ ขนาดสูง ๑.๓๙ เมตร


{ พระเจดีย์แบบก่อตั้ง }
ประจำมุมพระอุโบสถ ๔ ด้าน ฐานวัดโดยรอบ ๙ วา สูง ๙ วา


{ พระเจดีย์มีลักษณะศิลปะมอญ }
เป็นพระเจดีย์หมู่ 9 องค์ มีนามว่า พระเจดีย์หงษา ประกอบด้วยเจดีย์ใหญ่ 1 องค์ และเจดีย์บริวาร 8 องค์ เจดีย์ประธานมีลักษณะย่อมุมไม้ยี่สิบ องค์เจดีย์ไม่มีเรือนธาตุ แต่ทำเป็นฐานลดระดับขึ้นไปรับองค์ระฆัง ปล้องไฉน ปลี และลูกแก้ว ตั้งซ้อนเป็นลำดับขึ้นไป