"วัดภคินีนาถวรวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ในแขวงบางยี่ขัน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร เดิมเขียนว่า วัดภัคินีนาฎ เปลี่ยนมาเป็น ภคินีนารถ และเปลี่ยนมาเป็น ภคินีนาถ วัดยังมีการจัดตั้งโรงเรียนพระปริยัติธรรม"

ประวัติ
สันนิษฐานว่าสร้างวัดนี้เมื่อสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย เดิมชื่อว่า วัดบางจาก เนื่องจากตั้งอยู่ปากคลองบางจาก แต่ชาวบ้านเรียกว่า วัดนอก (คู่กับวัดใน คือวัดเปาโรหิตย์ วัดทอง และวัดสิงห์) ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 2 สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงเทพยวดี ทรงเห็นว่า พระอุโบสถเดิมนั้นคับแคบ จึงโปรดให้เปลี่ยนเป็นพระวิหาร และทรงสร้างพระอุโบสถขึ้นใหม่ รวมถึงสร้างพระประธานในพระอุโบสถ พระระเบียง พระพุทธรูปปูนปั้น 80 องค์ พระเจดีย์ 4 องค์ที่มุมพระอุโบสถ กุฏิสงฆ์ และศาลาเก๋งหน้าพระอุโบสถ รัชกาลที่ 2 ได้พระราชทานนามใหม่ว่า วัดภคินีนาถ ซึ่งแปลว่า วัดพระน้องนาง

ในสมัยรัชกาลที่ 3 ได้เสด็จพระราชดำเนินมาทรงทอดกฐินที่วัดนี้ และมีรับสั่งให้รื้อพระตำหนักของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าหญิงประไพวดี กรมหลวงเทพยวดี ซึ่งได้สิ้นพระชนม์ลงแล้ว มาปลูกเป็นกุฏิเจ้าอาวาส ในรัชสมัยรัชกาลที่ 4 มีการปฏิสังขรณ์กุฏิสงฆ์ มุขพระระเบียงอุโบสถ ปูพื้นหน้าพระวิหาร ขุดสระ พระวิหาร ในรัชสมัยรัชกาลที่ 5 ได้มีการปฏิสังขรณ์ศาลาการเปรียญ ศาลาเก๋งหน้าพระอุโบสถ ในสมัยรัชกาลที่ 6 มีการก่อสร้างและปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่ ได้แก่ พระอุโบสถ บานหน้าต่าง เขียนลายรดน้ำ ซุ้มลงรักปิดทองประดับกระจก ซ่อมหลังคา เปลี่ยนคันทวย ช่อฟ้า ใบระกา และปรับพื้นพระอุโบสถ รวมทั้งบูรณะพระระเบียง กุฏิเสนาสนะต่าง ๆ และหอระฆัง เป็นต้น

วัดมีการบูรณปฏิสังขรณ์เรื่อยมานับตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 7 ปี พ.ศ. 2553 สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ณ ขณะนั้น ทรงมีพระราชดำริให้ปัจจัยในการทอดกฐินทั้งหมดในครั้งนั้น ใช้ในการบูรณปฏิสังขรณ์จิตรกรรมฝาผนัง ปี พ.ศ. 2554 สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์มีโครงการบูรณปฏิสังขรณ์ โดยเริ่มจากพระอุโบสถ พระระเบียงคต จิตรกรรมฝาผนัง

{ พระอุโบสถ }
เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน ยาว 57 เมตร กว้าง 11 เมตร หลังคามุงกระเบื้อง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ ลงรักปิดทองประดับกระจก มีทวยรองรับหลังคาปีกนกรอบพระอุโบสถ หน้าบันด้านหน้าและด้านหลังจำหลักลาย ซุ้มประตูหน้าต่างเป็นซุ้มปูนปั้นทรงเรือนแก้ว บานประตูหน้าต่างด้านนอกเป็นลายรดน้ำพุ่มข้าวบิณฑ์ เพดานมีรูปค้างคาวรุมล้อมลูกไม้ ฉลุลายทองล่องชาด มีการระบายสีศิลปะแบบจีนลายดอกไม้ บริเวณเหนือหน้าต่าง ด้านล่างเป็นลายเครื่องบูชาของจีน บานประตูหน้าเป็นภาพเขียนสีเครื่องโต๊ะบูชาแบบจีน


{ พระพุทธรูปหล่อ ปางมารวิชัย }
พระประธานในพระอุโบสถ


{ พระพุทธรูปยืนทรงเครื่อง ปางห้ามสมุทร 4 องค์ }
ขนาดสูงเท่าตัวคน แกนในเป็นหินทรายสีแดง ตั้งอยู่หลังพระอุโบสถ


{ พระพุทธรูปปูนปั้น ปางมารวิชัย }
จำนวน 80 องค์ ประดิษฐานอยู่ภายในพระระเบียงวิหารคต


{ พระวิหาร }
กว้าง 8 เมตร ยาว 20 เมตร เป็นพระอุโบสถหลังเดิม หลังคามุงกระเบื้อง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ มีพาไลหน้าหลังรองรับด้วยเสาสี่เหลี่ยม ประตูหน้าต่างเจาะเป็นช่องสี่เหลี่ยมไม่มีซุ้ม พระประธานในวิหาร นามว่า หลวงพ่อดำ เป็นพระพุทธรูปปูนปั้น ปางมารวิชัย


{ พระระเบียง }
อยู่รอบพระอุโบสถมีซุ้มประตูทางเข้า ๔ ด้าน ระยะห่างจากพระอุโบสถด้านหน้า ๑๒ เมตร ด้านหลัง ๑๑ เมตร พระระเบียงยาว ๑๑๑ เมตร กว้าง ๘๒.๕ เมตร มุงด้วยกระเบื้องเคลือบ เสาพระระเบียงเป็นเสาเหลี่ยมย่อมุมไม้สิบสองและบัวหัวเสาเป็นบัวแวง ภายในพระระเบียง เพดานเขียนสี
รูปค้างคาวและดอกไม้ ยกอาสนะสูงประมาณ ๐.๕ เมตร โดยรอบพระระเบียง


{ พระเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง }