พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ : ความหมายของคำศัพท์ทางพระพุทธศาสนา
ชฎา - ชมพูทวีป
ชฎา ผมที่เกล้าเป็นมวยสูงขึ้น,
เครื่องประดับสำหรับสวมศีรษะ รูปคล้ายมงกุฎ
ชฎิล นักบวชประเภทหนึ่ง
เกล้าผมมุ่นเป็นมวยสูงขึ้น มักถือลัทธิบูชาไฟ บางครั้งจัดเข้าในพวกฤษี
ชฎิลสามพี่น้อง
ดู ชฎิลกัสสปะ
ชฎิลกัสสปะ
กัสสปะสามพี่น้อง คือ อุรุเวลกัสสปะ นทีกัสสปะ คยากัสสปะ ผู้เป็นนักบวชประเภทชฎิล
(ฤาษีกัสสปะสามพี่น้อง)
ชตุกัณณีมาณพ ศิษย์คนหนึ่งในจำนวน
๑๖ คน ของพราหมณ์พาวรี ที่ไปทูลถามปัญหากะพระศาสดา ที่ปาสาณเจดีย์
ชตุเภสัช พืชที่มียางเป็นยา,
ยาทำจากยางพืช เช่น มหาหิงคุ์ กำยาน เป็นต้น
ชนกกรรม กรรมที่นำให้เกิด,
กรรมที่เป็นกุศลหรืออกุศลก็ตามที่เป็นตัวแต่งสัตว์ให้เกิด คือชักนำให้ถือปฏิสนธิในภพใหม่ เมื่อสิ้นชีวิตจากภพนี้ (ข้อ ๕ ในกรรม ๑๒)
ชนนี หญิงผู้ให้เกิด,
แม่
ชนมายุกาล เวลาที่ดำรงชีวิตอยู่แต่ปีที่เกิดมา
ชนเมชยะ พระเจ้าแผ่นดินในครั้งโบราณ
เคยทำพิธี อัศวเมธ เพื่อประกาศความเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ
ชนวสภสูตร สูตรหนึ่งในคัมภีร์ทีฆนิกาย
มหาวรรค สุตตันตปิฎก ว่าด้วยเรื่องที่พระเจ้าพิมพิสารซึ่งสวรรคตไปเกิดเป็นชนวสภยักษ์ มาสำแดงตนแก่พระพุทธเจ้า และพระอานนท์แล้วเล่าเหตุการณ์ที่พวกเทวดามาประชุมในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พากันชื่นชมข่าวดีที่เทวดามีจำนวนเพิ่มขึ้น เพราะคนประพฤติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
ชมพูทวีป ชื่อประเทศอินเดียครั้งโบราณ
ดู อินเดีย
