พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ : ความหมายของคำศัพท์ทางพระพุทธศาสนา
ตระบัด - ตักบาตรเทโว
ตระบัด ยืมของเขาไปแล้วเอาเสีย
เช่นขอยืมของไปใช้แล้วไม่ส่งคืน กู้หนี้ไปแล้วไม่ส่งต้นทุนและดอกเบี้ย
ตระหนี่ เหนียว,
เหนียวแน่น, ไม่อยากให้ง่ายๆ, ขี้เหนียว (มัจฉริยะ)
ตรัสรู้ รู้แจ้ง
หมายถึงรู้อริยสัจ ๔ คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
ตรุษ นักษัตรฤกษ์เมื่อเวลาสิ้นปี
ต้อง ถูก, ถึง,
ประสบ (ในคำว่า “ต้องอาบัติ” คือ ถึงความละเมิด หรือมีความผิดสถานนั้น ๆ คล้ายในคำว่า
ต้องหาต้องขัง ต้องโทษ ต้องคดี)
ต่อตาม พูดเกี่ยงราคาในเรื่องซื้อขาย,
พูดเกี่ยงผลประโยชน์ในการทำความตกลงกัน
ต่อหนังสือค่ำ
วิธีที่ใช้สอนให้จำ ในยุคที่ยังไม่ได้ใช้หนังสือ โดยอาจารย์สอนให้ว่าทีละคำหรือทีละวรรค
ศิษย์ก็ว่าตามว่าซ้ำหลายๆ ครั้งเพื่อให้จำได้ เมื่อศิษย์จำได้แล้ว อาจารย์ก็สอนต่อไป
ทุก ๆ วัน วันละมากหรือน้อยแล้วแต่ความสามารถของศิษย์ นี่เรียกว่าต่อหนังสือ และมักต่อในเวลาค่ำ จึงเรียกว่าต่อหนังสือค่ำ
ตะเบ็งมาน เป็นชื่อวิธีห่มผ้าของหญิงอย่างหนึ่ง
คือ เอาผ้าโอบหลังสอดรักแร้สองข้างออกมาข้างหน้า ชักชายไขว้กัน
ขึ้นพาดบ่าปกลงไปเหน็บไว้ที่ผ้าโอบหลัง
ตะโพน เครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง
มีหนังสองหน้า ตรงกลางป่อง ริม ๒ ข้างสอบลง
ตักบาตรเทโว ดู
เทโวโรหณะ
