เสียเวลาเสียน้ำตาพาจิตตก
ด้วยหลงโลกติดอาสวะพาอับเฉา
ก่อนนี้เห็นทุกสิ่งล้วนควรทำเนา
ตายแล้วเราลืมตายก่อนซ่อนตัวตัวตน

หลงว่ามีของของฉันพลันมาจาก
ลงหยั่งรากลึกเกินใจคิดให้หวล
อัน ราคะ โทษะ โมหะ กวน
จิตแปรปวนไม่คงมั่นทุกวันคืน

เอาอตีต มาทิ่มแทง ดั่งแร้งกัด
เห็นชัดๆ สิ่งไม่ดี นี่ยังฝืน
คิดเข้าข้าง เอาแต่ใจ ได้กล้ำกลืน
ไม่ยอมตื่น ปล่อยจิตต่ำ ทำตัวเอง