โครงตะโพนไม้ ..... ที่ไม่มีเหลือ

 หิ่งห้อยน้อย   25 มิ.ย. 2555

 
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
                     ผู้ซึ่งไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง




๐ ตะโพนแตก เสียงที่ตี ดีไม่ได้
พวกช่างไม้ หาลิ่ม ทิ่มตอกสาน
เสียงที่ดี ไพเราะ เพราะมานาน
ย่อมคลายไป ไม่ชื่นบาน เสียงเปลี่ยนไป

๐ การณ์ต่อมา โครงเก่า ก็มิเหลือ
ลิ่มที่เจือ เป็นทั้งลูก จักทำไฉน
เสียงโครงเก่า กับโครงลิ่ม ต่างกันไกล
แม้ฉันใด ธรรมทั้งหลาย ก็ฉันนั้น



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ


   





ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
                     ผู้ซึ่งไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง




๐ สัทธรรม อันงดงาม และวิจิตร
ถูกประดิษฐ์ แต่งเติม เสริมแปรผัน
ธรรมอันลึก โลกุตตรา ค่าอนันต์
ชนทั้งหลาย เมินพลัน ว่ายากไป

๐ ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ในธุระ
จิตเมินผละ จากสัทธรรม ที่สดใส
ยึดนักปราชญ์ กวีอื่น ดาษดื่นไป
จิตร่าเริง ใส่ใจ ศึกษากัน

๐ โลกุตรธรรม สัทธรรม แห่งสัมมาฯ
ของศาสดา อันตรธาน ถูกผลาญผัน
ทองคำปลอม แทนทองจริง ทิ้งค่าพลัน
ฝีมือเรา ทั้งนั้น สาธุชน



เจริญในธรรม เจ้าค่ะ




จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย