ผู้ไม่โกรธตอบ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
ผู้ซึ่งไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง
ธรรมรับเช้าวันใหม่ ด้วย
ผู้ไม่โกรธตอบ
๐ แขกมาเยือน เรือนชาน ท่านต้อนรับ
ข้าว น้ำ กับ ผลไม้ ขนมหวาน
แขกมาเยือน มิสนใจ มิได้ทาน
ออกจากเรือน ลงชาน จากบ้านไป
๐ ข้าว ขนม ผลไม้ นม เนย นั้น
อยู่ครบครัน มิหาย ไปไหนได้
ก็คงอยู่ กับเจ้าเรือน ที่จัดไป
ให้เท่าไร อยู่เท่านั้น นั่นประเด็น
๐ ยามท่านพบ รับผัสสะ จากสหาย
หญิงหรือชาย ใส่โทสา พาให้เห็น
คำที่ด่า คำร้อน ใช่คำเย็น
ดับให้เป็น เฉกเช่น แขกมาเยือน
๐ ไม่รองรับ อารมณ์ บ่มกิเลส
ไม่รับเหตุ ให้จิตวุ่น ขุ่น แป้นเปื้อน
ปล่อยอาหาร คืนสู่ เจ้าของเรือน
เราเป็นเพียง ผู้มาเยือน เรือนก็พอ
๐ แม้เขาว่า เขาด่า มิด่าตอบ
กระทำชอบ สงบใจ ไม่ขุ่นหนอ
คำด่านั้น ก็ย้อนกลับ จับลงคอ
อย่าคะยั้นคะยอ ร่วมสำรับ กลับร่วมวง
๐ การเป็นผู้ ไม่โกรธตอบ นั้นชอบนัก
แจ้งประจักษ์ ผู้ชนะไซร้ ไม่ควรหลง
เขาโกรธมา เราสงบไว้ ให้มั่นคง
ย่อมปลดปลง ดุจกลบไฟ ที่ไหม้ลาม
๐ แม้นคนพาล จักประนาม ว่าเขลาขลาด
แต่ความจริง แสนฉลาด ไม่ครั่นขาม
รักษาประโยชน์ เรา-เขา ไว้ในคาม
ไฟหยุดลาม ความสงบ พบทันที ฯ
*********************************
เจริญในธรรมเจ้าค่ะ
hinghoi noi
****************
เจริญในธรรม เจ้าค่ะ
