ประมวล(บางส่วน) ชีวิตพ่อ(บางชีวิต)
......
ขอพาท่าน ระลึก นึกถึงพ่อ
ผู้สานทอ เส้นทาง ผู้สร้างฝัน
ให้เลือดเนื้อ ชีวิต จิตวิญญาณ
ขอทุกท่าน ระลึกหนอ พ่อของตน

ถึงไม่มี ภาพพ่อ ทอบนเน็ต
ทุกคนเก็บ ไว้ในใจ ไม่สับสน
ภาพพ่องาม เด่นตระหง่าน ผ่านใจตน
ยังเอ่อล้น ในใจลูก อยู่ทุกปี

ขอใช้คำ ทางโลก เป็นบทกลอน
เพื่อพาย้อน คิดถึงพ่อ ก็ครั้งนี้
เป็นปิตา- นุสสติ ที่แสนดี
วันภูมี ห้าธันวา พาน้อมน้ำ

ในวันเด็ก พวกเราซน หกล้มพาด
พ่อก็ปราด ยาทา หาชอกช้ำ
สู้เคียงแม่ แผ่ห่วงใย ให้ระกำ
พ่อท่านทำ เพื่อลูก ทุกข์เหลือทน

พ่อทำงาน หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน
พ่อลืมสิ้น ทุกข์ท่วมใจ พ่อไม่สน
พ่ออาบเหงื่อ ต่างน้ำ กันทุกคน
เจ็บก็ทน กัดฟันสู้ อยู่อยู่ไร่นา

ยามพ่อป่วย เจ็บ,ไอ ไม่สบาย
หายไม่หาย พ่อสู้ได้ ไม่กังขา
วันเดือนปี พกทัมใจ ไว้เป็นยา
กลางไร่นา แดดเปรี้ยงเปรี้ยง เพียงเพื่อเรา

พ่อทำงาน หาเงิน เกินพิกัด
เพื่อประหยัด เก็บออม ยอมอดข้าว
อาหารดี ที่อยากทาน นั้นทนเอา
เพื่อพวกเรา พ่อนั้นยอม พร้อมสู้ตาย

เสื้อผ้าใส่ เก่าขาด พ่อทาบปะ
หน้าตกกระ ดำหมอง ไม่ผ่องใส
ผิวกร้านดำ ไร้น้ำหอม ยอมอาบไคล
เพื่อมีเงิน ส่งไป ให้ลูกเรียน

ลูกบางคน หลอกพ่อ ขอซื้อชุด
สุดท้ายมุด ซุกอบาย ไร้บังเหียน
ปล่อยชีวิต ติดยา หาพากเพียร
เนิ่นจำเนียร พ่อมารู้ หดหู่ใจ

พ่อบางคน มีลูกดี เป็นศรีศักดิ์
มอบความรัก ไม่มัวเพลิน ส่งเงินให้
ตั้งใจเรียน พร้อมทำงาน ผ่านพ้นภัย
พ่อฟูใจ ได้ลูก ปลูกชีวิน

พ่อบางคน แร้นแค้น แสนรันทด
ส่งลูกหมด เพื่อเรียน เพียรถวิล
ลูกจบแล้ว ไม่กลับมา ว่าเพียงดิน
ลูกลืมสิ้น บ้านเคยอยู่ ที่ผุพัง

ไร้เยื่อใย กตัญญู รู้คุณท่าน
ส่วนพ่อนั้น รอเยื่อใย ไร้ความหวัง
ต้องทนอยู่ กับเรือนทรุด ที่ผุพัง
ปีนี้นั่ง ห้าธันวา ลูกข้าลืม

พ่อบางคน ทนทุกข์ อยู่ทุกวันเ
เพราะลูกนั้น ติดยา สุราขรึม
ติดทั้งยา ทั้งเหล้า เอาทุกคืน
พ่อกล้ำกลืน ฝืนทุกข์ สุดระทม

พ่อบางคน ทวีทุกข์ ลูกพิการ
ทำแต่งาน บริการลูก ทุกข์สาสม
เป็นกรรมหนัก ที่เผชิญ ทุกข์เกินคน
อย่ากมล จะพ้นแตก แยกจากกัน

พ่อบางคน ทุกอนันต์ กันอีกแบบ
ลูกตัวแสบ สร้างปัญหา มาหลายด้าน
ทั้งปล้นจี้ มั่วสุมกัน อันธพาล
เป็นตำนาน สยอง เด็กครองเมือง

ขอจบกลอน พาที ปิตุเรศ
อยู่บนเขต เว็บไซต์ อยู่หลายเรื่อง
อนุสรณ์ ถึงพ่อนั้น กันพอเพียง
เป็นเสบียง สื่อหนอ ขอเอวัง