"ป่าไม่เงียบ มีเสียงนกเสียงแมลงตลอดเวลา แต่เสียงต่างๆ ในป่าไม่รบกวนความสงบของนักปฏิบัติ ตรงกันข้าม เสียงของสิ่งมีชีวิตในป่ามักปรากฏเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของความสงบมากกว่า

ในชีวิตประจำวันผู้ครองเรือนจะรักษาจิตให้นิ่งไม่ได้ แต่การดูแลจิตให้ดี ไม่ให้ปรุงแต่งในสิ่งกระทบด้วยความยินดีหรือยินร้าย ทำให้สิ่งที่เกิดขึ้นไม่มีพิษมีภัย ตรงกันข้าม กลายเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติ คือวัตถุดิบให้ผลิตปัญญา"

พระอาจารย์ชยสาโร