พระสุพาหุเถระ ท่านเป็นบุตรของเศรษฐี ในกรุงพาราณสีเป็นสหายกับพระยสเถระ พอทราบข่าวว่ายสกุลบุตรออกบวชแล้ว จึงคิดว่าธรรมวินัย ที่ยสกุลบุตรออกบวชนั้นจักไม่เลวทรามแน่ คงเป็นสิ่งประเสริฐ อำนวยประโยชน์สุขให้แก่ผู้ประพฤติปฏิบัติตามได้เป็นแน่
เมื่อคิดอย่างนั้นแล้วจึงพร้อมกับเพื่อนอีก ๓ คน คือ วิมล ปุณณชิ ควัมปติ เข้าไปหาท่านพระยสะ กราบไหว้แล้วนั่ง ณ สถานที่อันสมควร ท่านพระยสะก็ได้พาสหายเหล่านั้นเข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าและทูลขอให้พระองค์ตรัสสั่งสอน
พระพุทธองค์ก็ตรัสสอนด้วยเทศนา อนุปุพพิกถา และ อริยสัจ ๔ ท่านเหล่านั้นก็ได้ดวงตาเห็นธรรม จึงทูลขออุปสมบทในพระธรรมวินัย พระองค์ก็ให้อุปสมบทด้วยวิธี เอหิภิกขุอุปสัมปทา
ต่อมาก็ทรงสั่งสอนด้วย ปกิณณกเทศนา ให้บรรลุพระอรหัตตผลเป็นพระอเสขบุคคล ต่อจากนั้นท่านก็ได้ ช่วยเป็นกำลังในการเผยแพร่ประกาศพระศาสนาตอนปฐมโพธิกาล เมื่อดำรงอยู่ถึงกาลอายุขัยแล้วก็ดับขันธปรินิพพาน
