"วิธีดับความโกรธ"

" .. "ก่อนที่ความโกรธยังไม่เกิด เรานั่งอยู่ก็สงบ" เดินอยู่ก็สบาย นอนอยู่ก็หลับสนิท "แต่เวลาความโกรธเกิดขึ้นอย่างรุนแรงเป็นอย่างไรบ้าง" นั่งก้นไม่ติดพื้น ยืนคอยแต่จะหกล้มทรงตัวไว้ไม่ได้เพราะอะไร "เพราะจิตใจไม่เป็นตัวของตัว มีแต่ไฟเผาไหม้อยู่ตลอดเวลา หาความสุขความสงบสบายไม่ได้เลย" แล้วเรายังจะนำไฟนี้ไปเผาคนอื่น ให้เขาเป็นอย่างเรานี้อยู่หรือ

"เมื่อเห็นว่าไฟเป็นของไม่ดีแล้ว เราก็ต้องดับที่เรานี้ก่อน" ดับไฟของเรานี้เป็นอย่างไร "ให้ดูที่ตัวโกรธนี้ อย่าไปดูคนที่เราโกรธ อย่าไปดูสิ่งที่เราโกรธ ถ้าไปดูคนที่เราโกรธ จะเหมือนกับไฟเพิ่มเชื้อจะลุกลามขึ้นไปเป็นลำดับ หาที่ยุติไม่ได้" สุดท้ายก็จะเผาไหม้เป็นเถ้าถ่านไปหมด

เมื่อย้อนเข้ามาดูตัวของเราที่โกรธอยู่นี่น่ะ เป็นอย่างไรบ้าง "เวลานี้เราจะได้ขึ้นสวรรค์วิมานไปถึงพรหมโลก นิพพานด้วยความโกรธนี้ไหม เราถึงได้พอใจโกรธเอานักหนา" เวลานี้เราสุขหรือเราทุกข์ ผลที่เกิดขึ้นกับเราเวลานี้เป็นอย่างไรบ้าง

ให้เราดูความโกรธของเราที่กำลังเป็นฟืนเป็นไฟอยู่นี้ "เมื่อเราดูตัวโกรธของเราที่เป็น ฟืนเป็นไฟอยู่ประจักษ์ใจนี้ ด้วยความมีสติ" ด้วยความพินิจพิจารณา ด้วยความเห็นตัวของตัว ด้วยความเป็นผู้มีธรรมเพ่งดูความโกรธของตัวอยู่แล้ว "เราจะเห็นโทษของมันแล้วความโกรธนี้ จะค่อยระงับดับลงไปเป็นลำดับลำดา" .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?