"ความเพียรอยู่ที่สติ"

" .. "ความเพียรอยู่ที่สติ" ไม่ได้อยู่ที่ไหน "ถ้าใครสติดีแล้ววันนั้นกิเลสจะไม่ออกลวดลาย" สติครอบมันไว้ ถ้าสติดีเท่าไร ๆ กิเลสก็ค่อยหมอบลง ๆ ธรรมสง่าผ่าเผยขึ้นมา ความสงบร่มเย็นความสง่าผ่าเผยจะขึ้นกับใจที่มีสตินี้แหละ ตั้งให้ดี

จึงได้ยกขึ้นพูดว่า "สติเป็นที่หนึ่งการประกอบความเพียร" ถ้าเผลอสติเมื่อไรนั่น เรียกว่าขาดความเพียร "เดินจงกรมก็ไม่มีความหมาย ถ้าลงสติได้ขาด" ถ้าสติไม่ขาดติดกันอยู่ตลอดเวลา นั้นละคือความเพียรติดกัน พากันจำเอาไว้ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=4188&CatID=2