ถ้ายังไปหวั่นไหวความสุข หรือความทุกข์

 ลูกโป่ง    14 พ.ค. 2555




ถ้ายังไปหวั่นไหวความสุข หรือความทุกข์
ที่เกิดขึ้นในระหว่างภาวนาเพ่งพินิจอยู่นั้น เช่นนี้แล้ว
ไม่มีทางจิตมันจะรวมลงได้
มีแต่มันจะกระเด็นออกไปข้างนอกโน้น
ไหลไปตามอารมณ์ต่างๆ ในอดีตที่ล่วงแล้วมาบ้าง
อนาคตบ้าง ไปเรื่อยเปื่อยไปแล้ว
เป็นอย่างนั้น เพราะฉะนั้นผู้ภาวนาให้พึงข้าใจ
ไม่ใช่ว่า นั่งภาวนา ลงไปแล้วอย่างนี้
มันจะสบายไปเลยไม่ต้องออกแรงอะไร
จึงจะ ชื่อว่าตนภาวนาเป็น อย่าไปเข้าใจอย่างนั้น
ก็เพราะว่ามันมีกิเลสเป็น มารอยู่ในหัวใจนี่แหละ
พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ภาวนา
เมื่อมันมีกิเลส เป็นตัวมารอยู่ในใจแล้วอย่างนี้
เวลาเราภาวนากำหนดใจจะละมัน อย่างนี้
มันก็ต้องเล่นงานเราแน่นอนละ
มันไม่อยากหนีจากเรา เป็นอย่างนั้น
เราก็ต้องรู้ไว้ เมื่อเรารู้อย่างนี้แล้วเห็นว่า
กิเลสมัน แสดงปาฏิหาริย์อะไรออกมา
มันก็ไม่หวั่นไหว เราพยายามตั้งสติ
ประคองจิตให้แน่วแน่อยู่
ไม่ต้องเสียใจดีใจกับอารมณ์ต่างๆ เหล่านั้น
มีแต่โน้มเข้าสู่ความสงบอย่างเดียว
มีแต่น้อมจิตลงให้เป็นกลางลงไป
มุ่งต่อความเป็นกลางนั้นเป็นที่ตั้งเลยทีเดียว
สุขก็ไม่ยึดถือเอา ทุกข์ไม่ยึดถือเอา
เพราะว่าสุขทุกข์มันเป็นสังขาร
มันมีเกิด มันมีดับ อยู่นั้น ไม่แน่นอนเลย
ลองสังเกตดู ความสุขเมื่อมันเกิดขึ้นไปๆ
มันก็ดับลงได้ เดี๋ยวก็ทุกข์เกิดขึ้นมาแทน
แล้วทุกข์เกิดขึ้นมา
ก็ไม่ใช่ ว่ามันจะตั้งยั่งยืนอยู่ตลอดไป
ประเดี๋ยวประด๋าวมันก็ดับไป
แล้วก็ สุขเกิดขึ้นมาแทน สลับกันไปอยู่อย่างนี้แหละ


เมื่อผู้มีปัญญามาเจริญวิปัสสนา
มาเห็นแจ้งว่า อารมณ์ แห่งความสุขความทุกข์นี่
เป็นของไม่เที่ยงไม่ยั่งยืนอะไรเลย
เกิด แล้วดับไปอยู่อย่างนั้น
เมื่อเห็นแจ้งอย่างนี้แล้ว
ก็ไม่ยินดียินร้าย ไปกับสุขกับทุกข์...ดังกล่าวมาแล้วนั้นแหละ
เราฝึกจิตสอนจิตนี้ให้เป็น ให้รู้เท่าสุข
รู้เท่าทุกข์อยู่อย่างนี้แหละ
การภาวนาอย่าไปเข้าใจไปอย่างอื่น
เมื่อจิตใจมันรู้เท่าอารมณ์ต่างๆ ดังกล่าวมานี้ได้แล้ว
มันรวมเป็นหนึ่งลงไปได้แล้ว
นั้นแหละมันถึงจะพบกับความสุขที่แท้จริง
ถ้าหากว่ายังปล่อยวางอารมณ์ต่างๆ เหล่านั้นยังไม่ได้
มันก็ยังไม่ได้ พบความสุขอันแน่นอน
ขอให้เข้าใจอย่างนั้น


:: หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ    



DT0329

ลูกโป่ง

14 พ.ค. 2555
 เปิดอ่านหน้านี้  5292 

  ความคิดเห็น


RELATED STORIES



จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย