"ผียักษ์กลับใจ" (หลวงปู่จันทา ถาวโร)

 วิริยะ12    21 ก.ย. 2566

 "ผียักษ์กลับใจ"

" .. "เจริญสมณธรรมอยู่ที่ถ้ำเป็ด ไตรมาส ๓ เดือน ไม่นอนทั้งวันคืนนะ" เร่งรัดพัฒนาทำความเพียร เดิน ยืน นั่ง อยู่อย่างนั้นก็ได้รับผลเป็นที่น่าพอใจ เมื่อจิตสงบลงไปแต่ละครั้งแล้วมันลืม มันหมดความแสบ ความร้อน ความหิวกระหายก็ไม่มี หิวข้าวก็หายหมด หิวนอนก็หายหมด

"มีแต่ความสุข ร่าเริงบันเทิงใจ" นี่ข้อสำคัญนะ สำหรับผู้ประพฤติปฏิบัติธรรม "กินธรรมเป็นอาหารก็ดีอย่างนั้น "เป็นของดีเลิศประเสริฐแท้"

ไม่นาน อยู่มาวันหนึ่ง "จิตสงบลงได้แล้ว กลางคืนนะ ราวเที่ยงคืน มีผียักษ์ตนหนึ่ง เขี้ยวยาว ถือตะบองเหล็กเข้ามาหา" แล้วว่า ..

“ท่านมาทำอะไรอยู่ที่นี่ อวดดีหรืออย่างไร ?”

“อ๋อ .. มาเจริญสมณธรรมดอกท่าน”

“อะไรคือ สมณธรรม ?”

“พุทโธ ธัมโม สังโฆ สมณธรรม ศีล สมาธิ ปัญญา สมณธรรม มรรค ๘ โพชฌงค์ ๗ สมถวิปัสสนา นี่คือ สมณธรรม”

"สมณธรรมอย่างนี้ ดีอย่างไร ?"

"ดี ! ...ล้างบาปได้ ถอนกิเลสออกจากดวงใจได้" ไม่มีสิ่งใดที่จะชนะได้ ดีเลิศประเสริฐแท้ ฉะนั้น พระพุทธเจ้าซึ่งเป็นเจ้าของ ของสมณธรรมนั้น พระองค์ว่า "จงไปเจริญสมณธรรมในสถานที่ต่าง ๆ อยู่เป็นนิจ จิตใจจะสว่างผ่องใส นั่นแหละจึงได้มาทำอย่างนี้"

“ไม่กลัวตายหรือ ?”

“ไม่ ! .. เรื่องตายเป็นของเล็กน้อย เรื่องความตายอยู่เบื้องหลัง ไม่เอามาขวางหน้า" ไม่หวั่นไหว จะเป็นจะตายอย่างไร ไม่กลัวทั้งนั้น

“ไม่กลัวหรือ ! .. เอ้า .. จะทำอย่างไรก็ทำเถิด" ไม่กลัวทั้งนั้น "ท่านเป็นผียักษ์ใหญ่" เป็นเปรตครึ่งหนึ่ง เป็นผียักษ์ครึ่งหนึ่ง เป็นสัตว์โลกครึ่งหนึ่ง เป็นสัตว์เดรัจฉานครึ่งหนึ่ง เป็นสัตว์พเนจรมีแต่ไปอยู่ทางนั้น "ทำแต่บาปหยาบช้าลามกใส่ตน หาความดีไม่ได้" ถึงจะมีอาคมกล้าอย่างไรก็ตามเถอะ "เมื่อทำบาปหยาบช้าลงไปแล้ว ทุศีล ทุธรรม ก็ฉิบหายวายป่วง จะได้ประสบแต่เหตุเภทร้าย" นั่นแหละ อยากดีไหมเล่า ?

“อยากดี !”

“อยากดี จะสอนให้เอาไหม ?”

“เอา”

เอา...ก็ตั้งใจนะ "พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สรณัง คัจฉามิ" ว่าตาม เขาก็ว่าตาม ถึง ทุติฯ ตติฯ แล้วก็มอบศีล ๕ ให้อีกนั่นแหละ

"ตั้งใจนะ ธรรมทั้งหลายเหล่านี้จะพาท่านพ้นจากความเป็นผียักษ์" เป็นสัตว์โลก (สัตวะ แปลว่า เป็นผู้ข้องอยู่ด้วยความอยากและความหลง) เป็นเปรตในวัฏสงสาร (เปโต แปลว่า เปรต) "นั่นแหละ อดอยาก ทุกข์ยากลำบาก"

ไม่มีอะไรเป็นที่พึ่งอาศัย "มีแต่ทุกข์กับทุกข์ มีแต่ยากกับยาก" มีแต่ร้อนกับร้อน มีแต่หนาวกับหนาว มีแต่หิวโหยกระหายอยู่อย่างนั้น นั่นแหละเพราะไม่ได้ประพฤติปฏิบัติธรรม ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า จะอวดอ้างว่าดีก็ตามเถอะว้า ..

นั่นแหละ "เทศน์ให้ฟัง จนใจของผียักษ์มันอ่อนโยน อ่อนลง สบาย"

“โอ๋...ไม่เคยได้ยินได้เห็นอย่างนี้ ต่อไปจะขอประพฤติปฏิบัติตามอย่างที่ท่านสอน”

"เออ ดีมาก จะได้ชื่อว่า ตโม โชติปรายโน" เบื้องต้นประพฤติธรรมอันมืดดำมา เป็นเปรต เป็นผี "เบื้องปลายมาพบปราชญ์ชาติเมธี ใจดี มีศีลธรรมให้โอวาท จิตใจอ่อนน้อมอ่อนโยน มาประพฤติปฏิบัติธรรม ก็จะมีสุคติเป็นที่ไปเบื้องหน้านะ" ไม่ต้องสงสัย

เมื่อได้ยินได้ฟังอย่างนั้น "ผียักษ์มันก็ยอมเลย ต่อแต่นั้น มันก็ตั้งตนเป็นอุบาสก" เป็นผีที่ดี ละชั่ว ไม่ยอมประพฤติชั่วช้าด้วยกาย วาจา ใจแล้ว "พอใจประพฤติปฏิบัติธรรมตลอดไป" .. "

"หลวงปู่จันทา ถาวโร"

http://www.dharma-gateway.com/monk/monk_biography/lp-chanta/lp-chanta-04-01.htm    



DT014902

วิริยะ12

21 ก.ย. 2566
 เปิดอ่านหน้านี้  5311 

  ความคิดเห็น


RELATED STORIES



จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย