"สัญญาเป็นอาหารของคนโง่"

" .. "นิวรณ์ต่างๆ เกิดจากสัญญา อดีตบ้าง อนาคตบ้าง" ถ้าจะเปรียบก็จะเหมือนกับต้นหญ้าต่างๆ ที่ขึ้นอยู่ในนาหรือที่ดินของเรา "มีแต้จะแย่งอๆหารต้นไม้อื่น และทำให้พื้นดินรก" หาประโยชน์อันใดมิได้

จะมีประโยชน์ก็แต่กับสัต่ว์ เช่น วัว ควาย ช้าง ม้า เคี้ยวกินเป็นอาหาร้นั้น "เพราะเป็นธรรมชาติของมันจะ ต้องกิน สัญญาเป็นอาหารของคนโง่" ที่เห็นว่าเป็นของเอร็ดอร่อย "แต่นักปราชญ์ บ้ณฑิต ท่านจะไม่ยอมบริโภคเลย"

ถ้าใครปล่อยให้ที่ดินรกไปด้วยหญ้าแล้ว "พืชผลที่เกิดจากที่ดินนั้น ก็ย่อมเจริญงอกงามขึ้นมาไม่ได้" ฉันใด ก็ดี "ถ้าเราไม่ป้ดสัญญาอารมณ์ออกจากใจแล้ว เร้าก็จะไม่สามารถทำดวงจิตของเราให้ผ่องใสบริสุทธิ์ได้ ".. "

"อานาปานสติ ภาวนามัย"
(ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)