กวีธรรมะ

เรื่องที่ ๓๑ : ภพงาม
โดย : เวทิน ศันสนียเวทย์


ทำใจให้ดีดีวันนี้เถิด
สิ่งประเสริฐจะช่วยอำนวยผล
มีชีวิตอีกวันชูขวัญตน
ปลื้มกมลเปรมปรีดิ์เป็นศรีใจ ฯ

ขอให้คุณพระช่วยเอื้ออวยสุข
ขณะทุกข์ทดท้อก็ทนได้
ยามเจ็บไข้ได้ป่วยพระอวยชัย
คุณพระให้พรธรรมส่องนำทาง ฯ

เป็นประทีปทองแท้แผ่รังสี
รัศมีแวววาวยิ่งพราวพร่าง
ใจพบสรณะอย่าละวาง
ให้สว่างกลางใจไสวพราว ฯ

ตั้งสติตรึกตรองมองให้ซึ้ง
เห็นที่พึ่งทางใจให้สืบสาว
บริกรรมพุทธะใสสกาว
สว่างวาวคู่จิตนิจนิรันดร์ ฯ

เมื่อละร่างวางวายสบายแน่
เพราะธรรมแผ่สู่ใจให้สุขสันต์
เอิบอิ่มใจในธรรมนี้สำคัญ
จงยึดมั่นพระธรรมนำจิตใจ ฯ

ปัญจขันธ์นั้นหยุดสมมุติแล้ว
ความผ่องแผ้วทั้งหมดจะสดใส
สุคติที่ตั้งความหวังไว้
ก็จะได้ประสบ ณ ภพงาม ฯ






จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย