การกล่าวคำขอเป็นศิษย์อยู่ในความดูแลของพระอุปัชฌาย์
อะหัง ภันเต, นิสสะยัง ยาจามิ.
ทุติยัมปิ อะหัง ภันเต, นิสสะยัง ยาจามิ.
ตะติยัมปิ อะหัง ภันเต, นิสสะยัง ยาจามิ.
อุปัชฌาโย เม ภันเต, โหหิ.
อุปัชฌาโย เม ภันเต, โหหิ.
อุปัชฌาโย เม ภันเต, โหหิ.
ต่อไป
พระอุปัชฌาย์ท่านจะกล่าวว่า... โอปายิกัง
สามเณรพึงกล่าวรับว่า... สาธุภันเต
พระอุปัชฌาย์ท่านจะกล่าวว่า... ปะฏิรูปัง
สามเณรพึงกล่าวรับว่า... สาธุภันเต
พระอุปัชฌาย์ท่านจะกล่าวว่า... ปาสาทิเกนะ สัมปาเทหิ
สามเณรพึงกล่าวรับว่า... สาธุภันเต
เสร็จแล้วสามเณรพึงกล่าวรับเป็นธุระให้พระอุปัชฌาย์ไปเลยว่า...
อัชชะตัคเคทานิ เถโร,
มัยหัง ภาโร,
อะหัมปิ เถรัสสะ ภาโร.
อัชชะตัคเคทานิ เถโร,
มัยหัง ภาโร,
อะหัมปิ เถรัสสะ ภาโร.
อัชชะตัคเคทานิ เถโร,
มัยหัง ภาโร,
อะหัมปิ เถรัสสะ ภาโร.
เสร็จแล้ว สามเฌรพึงกราบลง ๓ หน ลำดับต่อไป พระอุปัชฌาย์ก็จะแนะนำสามเณรไปตาม
ระเบียบของท่าน ครั้นหลังจากนั้น พระอาจารย์ผู้เป็นกรรมวาจาก็จะเอาบาตรมีสายโยคมาสวม
คล้องตัวสามเณร ผู้มุ่งอุปสมบท แล้วกล่าววาจาบอกบาตรและจีวรแก่สามเณรไปทีละตอน
สามเณรผู้มุ่งอุปสมบทพึงกล่าวรับท่านไปทีละตอนเช่นกัน ดังนี้...
คำบอก คำรับ
๑. อะยันเต ปัตโต อามะภันเต
๒. อะยัง สังฆาฏิ อามะภันเต
๓. อะยัง อุตตะราสังโค อามะภันเต
๔. อะยัง อันตะระวาสะโก อามะภันเต
ต่อจากนั้นพระอาจารย์ท่านจะบอกให้สามเณร ออกไปยืนอยู่ข้างนอกสังฆสันนิบาตว่า...
คัจฉะ
อุมุมหิ โอภาเส ติฏฐาหิ ดังนี้
