หากคนเราป่วยหนัก จนถึงขั้นเสียชีวิตแล้ว ถือว่าหมดอายุขัยหรือเปล่าครับ? แล้วจะยังคงเร่ร่อนบนโลกหรือเปล่าครับ?    

เรื่องที่ว่า ตายแล้วไปไหนนี้ เป็นหัวใจสำคัญอย่างหนึ่งในความรู้ทางพระพุทธศาสนา
พระพุทธเจ้าตรัสเรื่องปฏิสนธิจิตเอาไว้้ละเอียดยิบ
แต่ขอกล่าวโดยกว้าง โดยง่าย ตามที่ครูอาจารย์อธิบายไว้
คือจิตขณะสุดท้ายเป้นตัวกำหนดว่าเราจะไปเกิดเป็นอะไร (ปฏิสนธิจิต)

ถ้าปฏิสนธิจิตมีกำลังกุศล(บุญ)แรง - ย่อมได้เกิดเป็นเทวดาชั้นต่างๆ หรือเกิดเป็นมนุษย์
แต่ถ้าปฏิสนธิจิตมีอกุศล(บาป)มาก ย่อมไปเกิดเป็นสัตว์ต่างๆ หรือเกิดเป็นเปรต หรือเกิดเป็นสัตว์นรก

ปฏิสนธิจิต เป้นตัวกำหนดว่าเราจะเกิดดี หรือเกิดในที่ไม่ดี
การให้ผลของกรรมนั้น อะไรแรง เราก้ได้อันนั้นก่อน
ถ้าบุญแรง เราก็จะได้ไปเกิดเป้นเทวบ้าง มนุษย์บ้าง ตายลงก็ไปเกิดใหม่
ถ้ายังมีแรงบุญ สร้างแรงบุญใหม่เพิ่มอยู่ เราก็จะได้เกิดดี ได้อยู่ดี เป้นเทวดาบ้าง คนบ้าง สบายไปเรื่อยๆ
ถ้าหมดแรงบุญ
เราก้ต้องไปใช้กรรมที่มีกำลังที่เหลือรองๆลงมา



การจะล่วงรู้ว่าญาติที่ตายไปเกิดเป็นอะไรนั้น ต้องเป้นผู้มีญานดังนี้คือ
- กรรมวิปากญาณ รู้ได้ว่าสัตว์มีกรรมอย่างไร ให้ผลอย่างไร แม้จะมากมายซับซ้อนก็สามารถแยกแยะได้
- จุตูปปาตญาณ รู้จุติและอุบัติของสัตว์ทั้งหลาย ว่าไปจะไปเกิดเป็นอะไร เคยเกิดเป็นอะไรมาบ้าง
-ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ รู้ระลึกชาติของสัตว์ได้

ญานเหล่านี้ มีครบพระพุทธเจ้า และไม่มีขีดจำกัด เช่นระลึกชาติได้ไม่จำกัดจำนวน
ญานเหล่านี้ มีบ้างไม่มีบ้างในหมู่พระอรหันต์ และมีกำลังจำกัดไม่เท่ากัน

ดังนั้นที่ถามว่า แล้วจะยังคงเร่ร่อนบนโลกหรือเปล่าครับ?
จึงตอบได้ว่า ต้องถามพระพุทธเจ้า และพระอรหันต์ที่มีญานดังกล่าว
ปุถุชนอย่างเราถ้าจะพิสูจน์รู้เรื่องนี้ จะเป้นไปไม่ได้เลย นอกจากคาดเดาไปต่างๆนาๆ


ส่วนคำว่าหมดอายุขัยนั้น คำนี้ผมก็ไม่ค่อยพบนะ ในการศึกษาธรรมะ
น่าจะเป้นภาษาพูด คล้ายๆว่ามีใครกำหนดมาว่าเราจะมีอายุเท่าไหร่
ความจริงไม่มีหรอกครับ ว่าใครกำหนด
แต่มันเป้นไปตามเหตุและปัจจัย
เช่น กองไฟ ถ้าเหตุและปัจจัยซึ่งก้คือเชื้อไฟ และไฟ ขาดจากกัน กองไฟย่อมดับ