เราครองชีวิตคู่มานานมีลูกเต้าด้วยกันและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขและอบอุ่น จู่ๆคนที่เรารักต้องต้องด่วนจากไปอย่างกระทันหันทั้งๆที่วานนี้ยังพูดคุยกันอยู่ดีๆ จนถึงวันนี้ที่คนที่เรารักนั้นจากไปเกือบจะถึงปีแล้ว แต่ทำไม่ทำใจไม่ได้เลย พยายามทำใจทุกวิธีทั้งอ่านหนังสือธรรมะ ทั้งพยายามทำสมาธิไม่มีกะจิตกะใจจะทำเลย ทั้งๆที่ก็รู้อยู่ว่าการเกิด แก่ เจ็บ ตายและการพัดพรากจากกันนั้นทุกคนหนีไม่พ้น รู้ทั้รู้แต่ทำใจไม่ได้ยิ่งนานวันจิตใจยิ่งแย่ลง ขอได้โปรดช่วยบอกวิธีให้ด้วยว่าจะทำอย่างไรที่ทำให้ด้านจิตใจดีขึ้น กราบขอบพระคุณ   

ขอให้คุณได้ทำบุญแผ่ส่วนกุศลเมตตาทุกวัน ให้เห็นว่ายังมีสิ่งอื่นที่ต้องรับผิดชอบ ดำเนินชีวิตต่อไปให้ดีที่สุด คิดถึงลูกให้มากๆ สอนให้เขาเป็นคนดี เราก็ต้องทำตัวให้เขาเห็นด้วย เข้มแข็ง ต่อสู้ และเลือกทางเดินสายกลาง หมั่นสวดมนต์ ไหว้พระ เจริญภาวนาเสมอๆ จิตใจก็จะสงบนิ่งเอง เจริญในธรรมเจ้าค่ะ