"อันความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่"
" .. อันความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเอง เหมือนฝน อันชื่นใจ
จากฟากฟ้า สุราลัยสู่แดนดิน .. "
.. สุนัขในสายพระเนตร เจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวรฯ
สัตว์น้อยใหญ่พลอยได้รับพระเมตตา ..
" .. การเดินสำรวจตรวจตรารอบพระอาราม เป็นวัตรปฏิบัติที่เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ทรงยึดถือมาโดยตลอด ด้วยทรงเห็นว่าเป็นทั้งการออกกำลังกายและเป็นการทรงงานไปพร้อมกัน คือเป็นโอกาสที่จะได้ตรวจดูเสนาสนะสงฆ์ อาคารสถานที่ เพื่อทราบความเป็นอยู่และสภาพทั่วไปของวัด
สิ่งที่ทรงพบเห็นเป็นประจำระหว่างการตรวจตรา ก็คือ "สุนัข" จนเป็นที่โจษจันกันทั่วไปว่า "วัดบวรนิเวศวิหารเป็นวัดที่มีสุนัขมาก บ้างเป็นสุนัขที่มีเจ้าของ บ้างจรจัด บางตัวน่ารัก ขี้เล่น บางตัวเกรอะกรัง ขี้เรื้อน"
ครั้งใดที่พบสุนัขขี้เรื้อน ก็มักจะตรัส "ถามหาเจ้าของว่าอยู่คณะใด กุฏิไหน" เมื่อทรงทราบแล้ว ก็จะโปรดให้บอกแก่ภิกษุสามเณรในที่นั้น "ให้ช่วยดูแลให้ดี" ทั้งยังทรงกระเซ้าว่า
"คนตั้งเยอะแยะยังดูแลได้ สุนัขตัวเดียวทำไมดูแลไม่ได้"
ในคราวเย็นวันหนึ่ง เป็นที่ผิดสังเกตว่า ไม่มีสุนัขอยู่เพ่นพ่านเหมือนเคย จึงตรัสถามบรรดาศิษย์ที่ตามเสด็จ "สุนัขหายไปทางไหนกันหมด" ต่างคนต่างเลิ่กลั่กละล่ำละลักกราบทูล "ทางวัดให้เทศบาลมาเก็บ ... เอาไปเลี้ยง"
เจ้าพระคุณสมเด็จฯ จึงมีรับสั่งว่า "เออ! ก็เห็นบ้านเขาอยู่ที่นี่ จะให้เขาไปอยู่ที่ไหน ไปเอาคืนมา" เท่านั้นเอง "วันรุ่งขึ้นเทศบาลจึงต้องนำสุนัขของวัดมาคืน"
ไม่คืนเปล่าด้วยนะ "ยังแถมมาให้อีกตั้งหลายตัว" .. "
เนื้อหาบางตอนจาก
หนังสือบวรธรรมบพิตร ฉบับประมวลพระรูป
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=22&t=51061
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=22&t=47255
