มหาทาน ยิ่งให้ยิ่งได้

หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม


นี่แหละท่านทั้งหลายเอ๋ย พระเวสสันดรตัดใจได้หมดทุกอย่าง
และก็ได้คืนหมดเช่นกัน ขอพรจากพระอินทร์
ได้อานิสงส์จากพระราชทานสองกุมารหนึ่ง
สองได้พระราชทานนางมัทรีต่อยาจกคือพระอินทร์
พระอินทร์ก็อนุโมทนาให้ศีลให้พร
ทศพรก็มีพร ๑๐ ประการ
ข้อสำคัญอยู่ข้อ ข้อที่ว่าให้ชาวเมืองที่โกรธเคือง ให้หายโกรธ
คิดว่าพระเวสสันดรตายไปหมด
ไปอยู่สิงห์สาราสัตว์กลายเป็นสามัคคี
ให้สองกุมารสิงห์สาราสัตว์ไม่กัดกิน ไม่ฆ่าสัตว์เห็นไหม
ทานอันนี้สำคัญมาก เรียกว่า มหาทาน


มหาทานได้บุญได้ทานการกุศล ทุกคนตัดใจไม่ค่อยจะได้ จะให้ทาน
อาตมามานึกดู เออยิ่งให้ยิ่งได้ ยิ่งหวงอด นี่จริงแน่นอน หมดไม่มาแน่นอน
ยิ่งไม่ให้ยิ่งไม่ได้ ไม่ให้ใคร ใครเขาจะได้อะไร
คิดว่าเราจะไม่ตายหรือ ไปอยู่ที่ชาติไหนก็ติดตามเราไป
พรอันสำคัญ คือ ถูกเนรเทศกลับไม่ได้ คืนคำไม่ได้
แต่ขอพรจากพระอินทร์ได้
พระอินทร์ก็บอกให้ขอพรมา
ขอให้ชาวเมืองที่โกรธเคืองหายโกรธเคือง
และขอให้ฝนโบกขรพัตร์
ฝนแก้วฝนเงินฝนทอง ตกมาอย่างที่ให้ทานไป
ตกหน้าบ้านใครให้บ้านนั้นเป็นเจ้าของ ไม่ต้องเก็บไม่ต้องแย่งกัน
ทานที่ให้แล้วกลับคืนมาได้แน่นอน ขอฝากโยมไว้


มารไม่มี บารมีไม่เกิด ประเสริฐไม่ได้
ถ้าคนไหนไม่มีมาร คนนั้นใช้ไม่ได้
ไปไหนเอาสบายอย่างเดียว เอาสบายอย่างเดียวไม่มีมาร
รับรองท่านจะไม่ปลอดภัย
ท่านจะมีแต่เสนียดจัญไรตลอดรายการ มารนั้นทำให้เราดี


อาตมาถึงพูดให้โยมฟัง วันไหนโยมถูกด่ามากวันนั้นเป็นมงคล
วันไหนโดยถูกป้อยอเขาจะล้วงไส้เราโดยไม่รู้ตัว
หลงเชื่อเราจะประมาท จะเสียท่าเสียทีต่อมารร้าย
และที่เขามาป้อยอกับเรา ระวังให้ดี เขาไม่ได้รักเราจริง
เพราะฉะนั้นก็ขอฝากไว้ มีอะไรระลึกเสมอ อย่าขาดสติ ท่องไว้
อย่าเสียสติกับขาดสติ เสียสติไม่มีสตางค์ เงินทองหมดไม่มีโอกาสดี
อย่าไปโลภมากอยากได้ของเขา ไม่โลภอยากได้
ยิ่งให้ยิ่งได้ มิใช่เป็นของเรา ถ้าของเราก็รักษาไว้ไม่ใช่โลภ


พระพุทธเจ้าสอน บางคนเข้าใจผิด อยากมีเงินมีทองเป็นของเราเอง
ถ้าเป็นของเราเองล่ะไม่ใช่เป็นโลภะ
หากินมาด้วยความสุจริต หากินมาด้วยความเหนื่อยยาก
อาบเหงื่อต่างน้ำได้มาด้วยปัญญา ได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรง
โลภอยากได้ของเราที่ไม่ได้เป็นทุจริต ผิดศีลธรรมก็เป็นใฝ่ดีเป็นกุศล
โลภอยากได้ของเขามิใช่เป็นของเรา เป็นอกุศลเท่านี้เอง
ฝากไว้ให้คิด ให้เรามีสติอย่าเสียสติ
ถ้าขาดสติท่านจะเสียสติ ท่านจะไม่มีโอกาสที่จะคิดดี
คิดแต่ทางที่เอาแต่ใจตัวเอง
ถ้าเรามีสติแล้วจะคิดโดยดุลพินิจพิจารณาด้วยเหตุผลข้อเท็จจริง
จะแสนลำบากอย่างไรก็ทน
นี่แหละถึงจะได้เป็นพระเอก นางเอกในเรื่องละครชีวิต
ในละครเห็นไหม พระเอกลำบากไหม นางเอกลำบากไหม
ตัวโกง ตัวเลวตัวร้าย มารร้าย มารไม่ดี ไม่มีปัญญา
ไร้เหตุผลดังกล่าวมาขั้นต้นทุกประการ


บางคนเป็นชาวพุทธเคยมานั่งเจริญพระกรรมฐาน
พอไปชอบกับอิสลาม รักเขาจนหมดตัวแล้วทิ้งศาสนา
เขาบอกว่าถ้ารักเราจริงเอาล็อคเก็ตพระมากระทืบได้ไหม
เพื่อนอยู่ตรงนั้นก็ถ่ายรูปไว้ แหมสามารถทำได้
ลูกศิษย์ที่ดีเรียนจบปริญญาโท
อาตมาเคยให้พระสุโขทัยสวยไปองค์หนึ่ง
คือ อาตมาไปธุดงค์ได้มา เหยียบเพราะรัก แล้วไม่น่าเหยียบย่ำศาสนา
หากเป็นไปได้ถ้าจะดีด้วยกัน ต่างคนต่างนับถือไม่ได้หรือ
แล้วทำไมถึงไปทำกันเช่นนี้ อาตมาไม่เคยเหยียบย่ำศาสนาใด
เป็นเรื่องที่เราต้องประทับใจจนมาทุกวันนี้


ขอฝากญาติโยมมีพระกรรมฐาน ก็จะทำให้กำหนดจิตได้ ไม่ไปโกรธเขา
เขาก็บาปเสียเอง เดี๋ยวนี้ไม่มีงานทำเลยก็ย่ำแย่ไปตามๆ กัน
ไม่มีกตัญญูกตเวทิตาธรรมเลย เราสอนไปยังไม่ดี
อุตส่าห์จบปริญญาโท มาหลายเป็นอย่างนี้ไป
ถ้าจะให้ดีต่างคนต่างนับถือไม่ได้หรือ ต้องทำกันอย่างนี้ด้วย


ให้ข้อคิดนะ โม่ง ๓ ตัวช่วยได้
นั่งเจริญพระกรรมฐานจะรู้ว่าโม่งดำคือใคร
โมงแดงคือใคร โม่งขาวคือใคร
ชายประหลาดเราไม่เห็นตัว คือบุญกุศลนั่นเอง...


คัดลอกจาก...คุณปิยะพันธุ์ อินทสุวรรณ์
http://www.jarun.org

----------------------------------------------------

ลูกโป่ง [DT0329] [ วันพฤหัสบดี ที่ 7 ตุลาคม 2553 เวลา 14:44 น. ]