น้อมวันทาคารวะพระคุณแม่
ผู้เผื่อแผ่ดูแลลูกผูกพันหา
ผู้โอบเอื้อเจือจุนหนุนบุตรา
ผู้รักษาดวงชีวาลูกยาตน

พระคุณแม่ให้กำเนิดบังเกิดเกล้า
พระคุณแม่คอยเฝ้าทนสับสน
พระคุณแม่เลี้ยงดูลูกดุจกมล
พระคุณแม่สู้ทนเพื่อลูกยา

เป็นผู้มีเมตตามาเป็นหนึ่ง
นึกคำนึงถึงเจ้าเฝ้าห่วงหา
ให้พากเพียรเล่าเรียนเขียนตำรา
ปรารถนาให้ลูกยาเป็นคนดี

เป็นผู้มีกรุณามาเป็นหนึ่ง
นึกรำพึงถึงลูกปลูกวิถี
เมื่อลูกทุกข์แม่ยิ่งทุกข์สุดชีวี
แม่ปรานีให้ลูกตนพ้นทุกข์ภัย

เป็นผู้มีมุทิตามาเป็นหนึ่ง
ยังตราตรึงถึงเจ้าไม่ไปไหน
ลูกได้ดีมีสุขแม่สุขใจ
ลูกยิ่งใหญ่แม่ยินดีมีคำชม

เป็นผู้มีอุเบกขามาเป็นหนึ่ง
ยังคำนึงถึงเจ้าเฝ้าสั่งสม
มีครอบครัวแม่ก็ปล่อยวางอารมณ์
ไม่ไปข่มบุตรตนจนเกินงาม

ลูกทุกคนต้องรู้มั่นกตัญญู
กตเวทีรู้ตอบแทนอย่าเหยียดหยาม
เป็นคนดีที่ปราดเปรื่องเลื่องลือนาม
ให้สมตามท่านอุ้มชูเลี้ยงดูมา

วันไหนไหนก็สำคัญเป็นวันแม่
มิใช่แค่ที่สิบสองเดือนสิงหา
จงกราบกรานพระคุณแม่ทุกวันเวลา
ให้ชีวาแม่มีสุขตลอดไป

สามเณรอธิวัฒน์ บุดดานาง เปรียญ