ธรรมรับอรุณเช้าวันใหม่ ด้วยการขจัดความโลภ
เสื่อม เพราะ ลาภสักการะ และสรรเสริญ
ขุยไผ่ / ดอกไผ่ ... ลาภสักการะ ฯ

๐ เมื่อต้นกล้วย เจริญดี ที่ไร้น้ำ
ขึ้นงอกงาม โตเติบ เอิบอิ่มใหญ่
กล้วยก็ออก เครือผล ในเร็วไว
ผลสุดท้าย ก็ต้องตาย เพราะผลมัน

๐ อีกต้นไผ่ ก็ตาย เพราะขุยไผ่
ขุยอ้อไซร้ ฆ่าต้นอ้อ ที่สร้างสรรค์
ลาภ สักการ ฆ่าบุรุษชั่ว ได้เร็วพลัน
พระทรงธรรม์ ให้พินิจ พิศความนัย

๐ อภิชฌา ความเพ่งเล็ง อยากได้ยิ่ง
ดุจมันวิ่ง เกาะติด จิตสั่นไหว
คุไอกรุ่น อุ่นอิ่ม กระหยิ่มใจ
สุดวิสัย จะผลักไส จากใจเรา

๐ ความละโมบ อยากได้ ไม่สิ้นสุด
เกินจะยุด จิตไว้ มิให้เขลา
จิตผู้ใด กิเลสสาม ตามดั่งเงา
มิพ้นเศร้า ทุกข์ ร่ำไร ให้โศกา

๐ เปรียบเช่นไผ่ กอใหญ่ ใบระบัด
อกุศลซัด ดุจดอกไผ่ ในดงหนา
กอไผ่ใหญ่ ไฉนเลย จะคณนา
เพราะถูกลูก บีฑา ฆ่าหมดคามฯ

*******************
เจริญในธรรมเจ้าค่ะ

*******************