ขอต้อนรับทุกท่าน ในเทศกาลแห่งความรัก ด้วย
-:- บทสรุปแห่งรัก:ผู้ใดไม่มีสิ่งที่รัก ผู้นั้นก็ไม่มีทุกข์ -:-

-:- ไม่พึงทำสัตว์ หรือสังขารให้เป็นที่รัก -:-

๏ ความโศกเศร้า ร่ำไร รำพันพิลาป
จิตชุมอาบ ด้วยความทุกข์ ไร้สุขสันต์
อกระทม ขมขื่น ทุกคืนวัน
เพราะจิตนั้น ผูกพัน สังขารา

๏ ไหนคนรัก ลูก ภรรยา และ สามี
อีกทรัพย์สิน ท่วมฤดี ที่ปรารถนา
ล้วนเป็นสิ่ง น่ารักใคร่ เกินพรรณนา
ยามจากมา ย่อมห่วงหา พารันทด

๏ เพราะผูกพัน มั่นตัวตน คน เรา เขา
ทุกข์จึงเร้า เขลาจึงครอง หมองกำสรด
นี่ก็เรา นั่นของเรา เศร้ารันทด
จิตครองหมด ถือมั่นไว้ ไม่ยอมคลาย

๏ เหล่าบัณฑิต จิตปราศ จากธุลี
เลิกยินดี ในหมู่สัตว์ ขจัด สลาย
ไม่ยึดมั่น ถือมั่นไว้ ทั้งใจกาย
ทุกข์ย่อมคลาย จากหาย ไม่หมองตรม

๏ ไม่ทำสัตว์ สังขารใด ให้เกิดรัก
เพราะประจักษ์ รักห่วงหา พาจิตขม
ต้องโศกเศร้า ร่ำไรพิลาป อาบระทม
พ้นจากตม บ่อลวง แห่งบ่วงมาร ๚

*****************************
เพราะยึดมั่นในบุคคล ตัวตน เรา เขา
มีสัตว์ และสังขารทั้งหลายอันเป็นที่รัก
ความโศกเศร้า ร่ำไร รำพัน
ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ
ความคับแค้นใจ จึงบังเกิดขึ้นด้วยประการฉะนี้

เจริญในธรรมเจ้าค่ะ

*****************
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=453692824697919&set=a.324132570987279.71703.132481726819032&type=1&theater