สันโดษตามความหมายในพุทธศาสนา คือ ความรู้สึกเมื่อเราชื่นชมข้อดี ขณะที่ยอมรับข้อเสียของบางสิ่ง โดยไม่ตกอยู่ในความหดหู่ ขุ่นเคือง หรือริษยาคนที่คล้ายจะมีดีกว่าเรา

เราชื่นชมข้อดีของสิ่งรอบตัวโดยการหยุดและพิจารณาสิ่งต่างๆ อยู่เป็นนิจ เมื่อเจริญภาวนาเช่นนี้เป็นประจำ เราจะรู้สึกอบอุ่นซาบซึ้งด้วยความกตัญญู

อย่างไรก็ดี ใช่ว่าสันโดษจะทำให้เราปิดใจไม่รับรู้ปัญหาและข้อบกพร่องต่างๆ ใช่ว่าจะบอกตัวเองว่าทุกสิ่งที่เป็นอยู่นั้นก็ดีอยู่แล้ว ใช่ว่าจะปิดประตูในการพัฒนาทางวัตถุ ทว่าสันโดษทำให้เกิดวุฒิภาวะทางใจในการพิจารณาว่า สิ่งที่ต้องการนั้นมีประโยชน์ เหมาะสม และคุ้มค่ากับเวลา ทรัพยากร และความพยายามทุ่มเทให้ได้มามากน้อยเพียงใด

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ