"ด้วยเหตุที่โลกนี้มีสัตว์กินเนื้อมากมาย ความปรารถนาให้สัตว์ทั้งปวงเป็นสุขจึงขัดแย้งกันอยู่ในที ยกตัวอย่าง ถ้าจะให้นกทั้งปวงเป็นสุขในวันนี้ หนอนและปลาจำนวนมหาศาลก็จะต้องเป็นทุกข์ เพราะนั่นหมายถึงจะต้องตกเป็นอาหารอันโอชะ แต่ถ้าจะให้หนอนและปลาทั้งปวงเป็นสุข นกจำนวนมากก็จะต้องเป็นทุกข์ ท้องฟ้าจะมีแต่นกที่ผอมลงๆ จนหมดเรี่ยวแรงร่วงลงมา

ประเด็นสำคัญในที่นี้คือ ไม่ควรใช้ตรรกะแบบทื่อๆ มาตัดสิน เราพึงเตือนตัวเองว่าเมตตานั้นไม่มีประมาณ ไม่มีคนหรือสัตว์ใดๆ หรือกระทั่งปีศาจสามานย์ที่อยู่นอกขอบเขตแห่งเมตตา เราเจริญเมตตาโดยไม่มีประมาณได้เพราะเมตตาไม่ใช่ความใจอ่อนหรือหลับหูหลับตามองข้ามข้อบกพร่องของสรรพสัตว์ แต่เราเจริญเมตตาร่วมกับอุเบกขาที่เกิดจากการพิจารณาความเป็นจริงตามกฎแห่งกรรม ถ้าเราเจริญเมตตาแก่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง เว้นแต่คนนั้นคนนี้ เราก็ยังไม่รู้ความหมายอันแท้จริงของเมตตา"

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร