"เมื่อเราเห็นความไม่ยุติธรรม ความทุจริต การคอรัปชั่นรอบตัว มันก็ชวนให้จิตเราเศร้าหมอง เมื่อเรามองไม่เห็นวี่แววว่าสิ่งเลวร้ายต่างๆ มีทางจะดีขึ้นในอนาคตเรามักจะรู้สึกหดหู่ใจ

ส่วนนักปฏิบัติธรรม เราไม่ปล่อยให้จิตรังเกียจใคร เรารังเกียจเฉพาะกิเลสซึ่งผลักดันพฤติกรรมของมนุษย์ผู้โง่แกมหยิ่งเท่านั้น

รังเกียจมนุษย์ คือ รังเกียจปลายเหตุของปัญหาและทำให้จิตเราขุ่นมัว รังเกียจกิเลส คือ รังเกียจต้นเหตุของปัญหา ซึ่งทำให้เราสำนึกได้ว่ากิเลสที่น่าเกลียดทั้งหลายเราก็มีเหมือนกัน จะแก้ปัญหาของโลกต้องแก้ที่ตัวเองด้วย เพราะเราเป็นส่วนหนึ่งของโลก เราต้องฉลาดในวิธีป้องกันและละกิเลส สังคมโลกไม่ค่อยดีขึ้นสักทีเพราะมนุษย์เราชอบแก้ปัญหาแบบผิวเผิน เปลี่ยนคน เปลี่ยนกลุ่ม เปลี่ยนนโยบาย แต่ไม่คิดเปลี่ยนการเป็นทาสของกิเลสของทุกคน ทุกฝ่าย ทุกข์ของชาวโลกจึงซำ้ซากเหมือนเดิม"

พระอาจารย์ชยสาโร