พระครูภาวนารังสี ( เปลื้อง วิสฏฺโฐ )
ผู้ชุบชีวิตวัดใหญ่ชัยมงคล จ.พระนครศรีอยุธยา

ชื่อเดิม เปลื้อง นามสกุล เริงเชียร
เกิดเมื่อ ปีขาล พุทธศักราช ๒๔๔๕ ที่บ้านอำเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
เป็นบุตรของ นายแว้ด และนางเปี่ยม
อุปสมบทเมื่ออายุได้ ๒๑ ปี

จำพรรษาที่ วัดบางบาล ๑ พรรษา วัดมณฑป ๓ พรรษา
ไปเรียนกรรมฐานที่ วัดถ้ำตะโก จังหวัดลพบุรี ๔ พรรษา
ย้ายมาอยู่ที่วัดยม ( ร้าง ) อำเภอบางบาล และได้ทำการบูรณปฏิสังขรณ์ วัดยม จนได้รับการยกให้เป็นวัดที่มีพระภิกษุจำพรรษา และได้รับสมณศักดิ์เป็น พระครูภาวนาพิริยคุณ ท่านจำพรรษาอยู่วัดยม ๑๔ พรรษา

พ.ศ. ๒๔๙๕ เมื่อ หลวงพ่อฉลวย สุธมฺโม ผู้เริ่มบุกเบิกวัดใหญ่ชัยมงคล ต้องการจะออกจาริกหาที่ปฏิบัติธรรมตามอัธยาศัย จึงได้นิมนต์ พระครูภาวนาพิริยคุณ ให้มาดูแลวัดใหญ่ชัยมงคลแทน พระครูภาวนาพิริยคุณ ได้เดินทางมาเพื่อดูสถานที่ พอเห็นว่าวัดใหญ่ชัยมงคลเป็นสถานที่ที่สงบเหมาะแก่การปฏิบัติธรรม จึงได้เดินทางกลับไปที่วัดยม เพื่อลาญาติโยม และได้เดินทางมาวัดใหญ่ชัยมงคลในวันนั้นนั่นเอง

เมื่อพระครูภาวนาพิริยคุณมาจำพรรษาที่วัดใหญ่ชัยมงคล ( ร้าง ) ได้เร่งฟื้นฟูบูรณปฏิสังขรณ์วัดเป็นการใหญ่ อาศัยแรงกาย แรงใจ ของพระภิกษุ สามเณร แม่ชี และฆารวาสญาติโยม วัดใหญ่ชัยมงคล จึงได้รับการยกขึ้นเป็นวัดที่มีพระภิกษุจำพรรษาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๐

แม้งานด้านการพัฒนาจะมีมากมาย แต่ท่านก็ไม่ได้ละเว้นงานด้านพระศาสนา คือการทำกิจวัตร และปฏิบัติพระกรรมฐาน ทั้งยังสอดส่องดูแลผู้ใต้ปกครองให้ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดอีกด้วย

พระครูภาวนาพิริยคุณ ได้รับการเลื่อนสมณศักดิ์ เป็น พระครูภาวนารังสี พระครูเจ้าอาวาสวัดราษฎร์ชั้นโท ฝ่ายวิปัสสนาธุระ
ท่านมรณภาพด้วยอาการสงบ เมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๖

ปัจจุบันสรีระ ของท่านถูกเก็บรักษาไว้ที่วัดใหญ่ชัยมงคล ซึ่งมีการบำเพ็ญกุศล สวดพระอภิธรรมถวายทุก ๆ วันพระ เวลา ๑๖.๐๐ น. และมีการทำบุญใหญ่ประจำปีในวันครบรอบวันมรณภาพของท่าน คือทุก ๆ วันที่ ๒๑ มกราคม ทุกปี


"ใจใส เป็นใจบุญ
ใจขุ่น เป็นใจบาป"

พระครูภาวนารังสี
(๒๔๔๕ - ๒๕๓๖)