"ทำกรรมฐาน เหมือนปลูกต้นไม้"

" .. "การยืน เดิน นั่ง นอน ให้มีสติติดต่อกันเรื่อยสม่ำเสมอ" นี่เรียกว่า "การฝึกกรรมฐานที่ถูกต้อง" ที่เรามีสติ ไม่สม่ำเสมอเพราะบางทีเราไม่ได้ทำ

การกระทำนี้ "ไม่ใช่ร่างกายทำ แต่จิตเป็นผู้ทำ" ถ้าเราทำสติให้ติดต่อให้มีความรู้สึกอยู่เสมอแล้ว "จะเหมือนกับหยดน้ำที่ไหลติดต่อกันจนเป็นสายน้ำตลอดเวลา" ถ้าทำจิตได้อย่างนี้ การภาวนานั้นก็จะเร็วมากดีมาก

"เดี๋ยวนี้ มีไปทำวิปัสสนากรรมฐาน ๓ วัน ๗ วัน ๑๐ วัน ๑๕ วัน แล้วก็ออกมา" เมื่ออกมาก็ว่า "เราไปทำวิปัสสนาแล้วดีแล้ว ก็ไปเต้นรำ ทำเพลงสนุกสนาน ทำอย่างนี้ก็หมดแล้วไม่มีอะไรแล้ว" ไปทำชั่วต่าง ๆ "ทำจิตให้กระทบกระเทือนเสียหายอย่างนี้ ไม่เรียกว่า ปฏิบัติ"

"มันเป็นปฏิปทา เหมือนกับปลูกต้นไม้ เอามาปลูกวันนี้ อีก ๓ วันก็ถอน เอาไปปลูกตรงนั้น อีก ๓ วันก็ถอนอีก ต้นไม้ก็ตาย" ไม่ได้กินหรอก "กรรมฐานก็หมดไปเหมือนกันอย่างนั้น" .. "

"ความผิด ในความถูก"
หลวงปู่ชา สุภัทโท