"การภาวนา คือแก่นพระศาสนา"

" ..เวลานี้ "การภาวนาของเรานั้นรู้สึกว่าแทบจะไม่มีเหลือในวงพุทธศาสนาของชาวพุทธเราเลย" ทั้ง ๆ ที่ "การภาวนานั้นแล คือแก่นพระศาสนาอยู่ตรงนั้นนะ" พระพุทธเจ้าออกมาจากแก่น "ผุดขึ้นมาจากแก่นด้วยอานาปานสติ นั่นแหละแก่น" พระพุทธเจ้าขึ้นที่นั่นก่อน แก่นธรรมขึ้นที่นั่น ๆ

สาวกทั้งหลายที่เราเปล่งถึงท่านว่า "สรณํ คจฺฉามิ" ออกมาจากแก่นนี้ทั้งนั้น ๆ เวลานี้มันไปลูบไปคลำแต่ดอกแต่ใบไปนู้นนะ "ต้นไม่มาบำรุง ไม่มารักษาให้ดี แล้วจะหากินแต่กิ่งแต่ก้านดอกใบมันไปเท่านั้น"

ลูบคลำกิ่ง ก้าน ดอก ใบ ต้นที่สำหรับส่งอาหารให้กิ่งก้านสาขา ดอกใบ มันไม่ดูเป็นยังไงต้นไม้ "มันจะเจริญได้ยังไง เมื่อลำต้นไม่ได้รับการบำรุง" ไปส่งเสริมตั้งแต่ภายนอก ส่งเสริมก็กลายเป็นกิเลสตามกิ่งไปอีกแหละที่นี่นะ ส่วนภายในนี้ปิด ๆ แทบจะมิดเลยละ

เราจึงอยากจะให้พี่น้องทั้งหลาย "ได้ทราบถึงเรื่องพุทธศาสนาอย่างแท้จริง อยู่ที่ไหนแน่ ตรงนี้ละตรงสำคัญมาก" ถ้าขึ้นที่ใจนี้จะกระจายออกทันทีเลย "ฤทธิ์เดชของจิตตภาวนาไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย" อย่างพระพุทธเจ้า "พอผุดขึ้นมาก็เป็นศาสดาของโลกทั้งสามได้ทันที" นั่นฟังซิ ก็เป็นอย่างนั้นแหละ สำคัญจริง ๆ อยู่ที่นั่นนะ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน  
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=2620&CatID=2