"เล่าเรื่องหลวงตาฯ หูดี"

" .. พูดถึงเรื่องหูดีก็ทำให้ระลึกถึงท่านอาจารย์คำดี จะพูดให้ฟังนิดหน่อย "ท่านอาจารย์คำดี วัดถ้ำผาปู่ สนิทสนมกันมาตั้งแต่สมัยเราเรียนหนังสืออยู่" ก็กราบเรียนท่านโดยตรงว่า มาเรียนนี้มาเรียนเพื่อได้ความรู้วิชาแล้วจะออกปฏิบัติโดยถ่ายเดียว ท่านฟังชัดเจนมากนะ เราก็ปฏิบัติอย่างนั้นจริง ๆ พอเรียนจบตามคำอธิษฐานแล้วออกเลย

ทีนี้เวลามาพบท่าน "โห ท่านมหามาแล้ว โอ๊ย ทำไมจึงพูดมีความสัตย์ความจริงนักหนา" ผมไม่ลืมนะ ว่างั้น ที่ท่านมหากำลังเรียนหนังสืออยู่แล้วไปฟังเทศน์กรรมฐานอยู่ที่วัดป่าสาลวัน ว่าเรียนได้ตามคำอธิษฐานแล้วจะออกปฏิบัติโดยถ่ายเดียวเท่านั้น ว่าอย่างนั้นท่านมหาพูดเวลาเรียนหนังสืออยู่ นี้กลับมาแล้ว ท่านว่างั้นนะ เรียนก็ได้เป็นมหาแล้ว เข้าปฏิบัติ นี้ได้มาพบกัน

ผมได้ยินเรื่องราวของท่านมหาตลอดเวลา อยู่กับหลวงปู่มั่น ว่างั้นนะ ต่อจากนั้นมาท่านเป็นความนับถือเมตตาเราจริงๆ หลวงปู่คำดี เราไปขอนแก่น คือขโมยหนีจากหมู่เพื่อน หาอุบายออก มาจากห้วยทรายพระเณรมาก เราจะหาอุบายปลีกตัวเรา บอกว่าจะไปเยี่ยมโยมแม่ พระจะมาด้วยก็มาไม่ได้ ก็ไปเยี่ยมโยมแม่ไปหาความสงัดที่ไหน แก้อย่างนั้นนะ

ตกลงพระมาไม่ได้เราก็ปั๊บมาหาโยมแม่ มาค้างที่โยมแม่นี้สองคืน จากนั้นให้น้องชายไปตีตั๋วไม่ให้ใครทราบเลย สมกับขโมยนั้นแหละ แต่อย่างว่าแหละมันหากมีจนได้บนรถไฟ "ไปก็ลงสถานีรถไฟขอนแก่นแล้วเข้าไปหาท่านอาจารย์คำดีที่วัดศรีฐาน" ที่ว่าสามเหลี่ยมนั่นแต่ก่อนเป็นดงทั้งหมดนะ ไม่ได้มีตึกรามบ้านช่อง เป็นดงทั้งนั้น วัดท่านอยู่ข้างในนั้น

เราไปหาท่าน ทีนี้เราย่อ ๆ เอาเลย "เวลาไปพบท่าน โอ๊ย ท่านดีใจ ทีนี้ตอนเช้าพระทั้งหลายไม่รู้เรา มีท่านองค์เดียวรู้ มันขบขันตอนที่ว่าเราหูดี" ว่างั้นเถอะนะ ท่านนั่งอยู่นั้น เรานั่งอยู่นี้ พระเณรแจกอาหารเพ่นพ่าน ๆ เป็นธรรมดา เพราะท่านไม่ดุ พระเณรก็ย่อมมีบ้างเป็นธรรมดา

ท่านเคยยกเรื่องเราขึ้นอยู่เสมอ "ถ้าไปอยู่กับท่านมหาบัวนี้ถูกไล่หนีจากวัดหมด เหล่านี้ไม่ได้อยู่ ท่านพูดเรื่อย" ทีนี้เวลาเราไปพวกนั้นไม่รู้ เรานั่งอยู่นี้ ท่านนั่งอยู่นี้ เราจัดอาหารอยู่ไกล ๆ ท่านก็ไม่ว่าอะไร พอพระท่านจัดอาหารเข้าไปหาท่าน ท่านกระซิบว่า "รู้ไหมเสือ" ว่างั้นนะ

ท่านกระซิบบอกพระ แต่เราหูดีมันได้ยินซิ "รู้ไหมเสือนั่งอยู่นั่น" พูดกระซิบนะ กระซิบบอกพระ พระก้มไปจัดอาหารให้ท่าน องค์ไหนเข้าไปท่านจะกระซิบทุกองค์ๆ รู้ไหมเสือ ว่างั้น ระวังให้ดี ท่านกระซิบบอกเบาๆ แต่เราได้ยินเราหูดีนี่ ท่านกระซิบบอกทุกองค์ องค์ไหนเข้าไปหาท่าน ท่านบอก รู้ไหมเสือนั่งอยู่ข้างๆ เราก็ฟังเฉยอยู่งั้น

ทีนี้พระองค์ไหนออกไปเปลี่ยนมารยาทหมดเลย "เพราะท่านบอกว่าเสือ รู้ไหมเสือ" ตั้งแต่นั้นมาวันหลังเรียบเลย วัดนั้นเรียบไปหมด แปลกอยู่นะ คือพระเณรรู้กันทั้งวัดที่ท่านพูดถึงอยู่เสมอ คราวนี้มาพบตัวแล้ว พระเณรเลยเรียบไปทั้งวัด

วันหลังมารยาทพระเณรเปลี่ยนใหม่หมดเลย แปลกเหมือนกันนะ "ท่านกระซิบเพียงเท่านั้นละ เทศน์ได้ผลดี กระซิบเอา เราเทศน์ป้าง ๆ ไม่เห็นได้เรื่องอะไร" ไม่รู้หรือพวกนี้ "ท่านกระซิบว่ารู้ไหมเสือ ยังไม่รู้เสืออยู่หรือนี่" จบแล้วละเรื่องหูดี .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=2838&CatID=2