"นิมิตของหลวงตา"

" .. "ตั้งสัจอธิษฐานอยู่ก็นานพอสมควร" ยังภาวนาอีก พอหลับไปเท่านั้น "ปรากฏว่าได้เหาะลอยขึ้นบนอากาศอย่างคล่องแคล่วว่องไว เหาะรอบนครหลวง" นครหลวงนั้นไม่ใช่นครหลวงกรุงเทพนะ "เป็นนครแห่งความฝันอย่างว่านั่นแหละ"

เป็นนครหลวงที่สง่างามที่สุด ตึกรามบ้านช่องนั้นไม่ได้สำเร็จด้วยไม้ด้วยหินด้วยปูนด้วยทราย เครื่องมุงอย่างนี้ไม่เป็นสังกะสี กระเบื้อง เหมือนอย่างเมืองหลวงในกรุงเทพเราเลย "กลายเป็นทองคำธรรมชาติเหลืองอร่ามไปหมดทั้งเมืองนั้นเลย"

เราเหาะอยู่บนอากาศมองลงมาจนเกิดความอัศจรรย์ "โอ้โฮ เมืองอะไรทำไมถึงอัศจรรย์ขนาดนี้ มองดูที่ไหนมีแต่ความสง่างาม แพรวพราวไปด้วย .. ไม่ทราบแสงเพชรแสงพลอยแสงอะไรก็ไม่ทราบ เป็นสิ่งที่อัศจรรย์จนติดหูติดตาอยู่จนกระทั่งทุกวันนี้"

เหาะรอบพระนครถึงสามรอบนะ "พระนครนี้ก็กว้างมากจริง ๆ สุดสายหูสายตา แต่คำฝันมันก็รวดเร็ว เหาะรอบไปอย่างรวดเร็วได้สามรอบ" พอจบสามรอบแล้วก็เหาะลงมา พอลงมาถึงที่ก็สะดุ้งตื่นขึ้นพอดี

โอ้โห "เกิดความกระหยิ่มยิ้มย่องไม่มีอะไรที่จะเท่า เหมือนกับหัวใจนี้มันพองเท่าภูเขา อย่างไรเราต้องสำเร็จแน่ ๆ ไม่สงสัย" นี่ความแน่ใจนะ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=834&CatID=3