"ความไม่ประมาท คือให้มีสติ"

" .. "อปฺปมาเทน อณฺณวํ" ความไม่ประมาทคือว่า ไม่ลืมตัว "บุคคลจะพ้นจากมหรรณพภพสงสารได้ เพราะความไม่ประมาท" ความไม่ประมาทนั้นหมายถึง "เรื่องจิตอันเดียว คือมีสติไม่พลั้งเผลอหลงลืม"

อย่างเช่นเราเดินตามถนนหนทางไปไม่เพลินไม่หลงมัวเมา "หมายถึงว่าเราต้องเดินด้วยความระมัดระวังกลัวรถจะชนเอา" กลัวขโมยเขาจะมาตีชิงวิ่งราวอะไรต่าง ๆ อันนั้นเรียกว่า ความไม่ประมาท "ความไม่ประมาทนี้เป็นเหตุให้รักษาตัวได้"

อย่างชั้นดีขึ้นไปกว่านั้นอีก "ความไม่ประมาท คือมีสติควบคุมจิตให้อยู่ในอำนาจของตน" ไม่หลงพลั้งเผลอ "สติคือความไม่ประมาทนี้ สามารถที่จะป้องกันภัยอันตรายหลายอย่าง" ป้องกันกิเลสไม่ให้เกิดขึ้นก็ได้ รักษากิเลสของตนก็ได้

ถ้าไม่เชื่อก็ลองคิดดู เราคิดจะทำลายคนอื่นเพราะเผลอสติ เมื่อมีสติตั้งมั่นแล้วไม่สามารถจะทำลายคนอื่นได้ "เรามีสติอยู่ทุกเมื่อ ยืน เดิน นั่ง นอน ทุกอิริยาบถ นั่นแหละ คือความไม่ประมาท" .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี