"ผู้ก่อกรรมก่อเวร"

" .. ผู้ที่จะเที่ยวเอาภพ เอาชาติ นับกัปป์ นับกัลป์ไม่ได้ ตั้งแต่โลกเป็นโลกมา "คือดวงจิตของเรานี่เอง ดวงจิตของเรานี่เองเป็นผู้ก่อกรรมก่อเวรแล้วก่อเล่า ไม่เบื่อสักที" ก็แม่นดวงจิตของเรานี่แหละ

เพราะเหตุนั้น "เราจึงต้องอบรมจิตใจของเราให้ดี" ให้ใจรู้เสียใจนี่แหละมันเป็นผู้หลง จนนับภพนับชาติไม่ได้ ภพน้อย ภพใหญ่เที่ยวอยู่ในสังสารจักร์นี่

จึงให้เข้าใจเสียว่า "เจ้ากรรมนายเวรคือใจ ตัวกรรมแม่นใจดวงใจอันเดียว วิญญาณอันเดียวเป็นตัวกรรม" แต่งกรรมเสียแล้วให้เวียนตายเวียนเกิดที่นี่ ไม่เลิก

เรารู้จักแล้ว "เราต้องควบคุมใจแนะนำสั่งสอนใจ ทำใจของเราให้ผ่องแผ้ว" ว่าเอาย่อ ๆ นี่แหละกว้างขวางก็ได้ยินมาพอแฮงแล้ว เอาย่อ ๆ "ควบคุมใจเท่านั้นและเดี๋ยวนี้"

ใจนี้ "เจ้าของนรกก็แม่นใจนี่แหละ ม่าง (เลิก, ทิ้ง) นรกก็แม่นใจนี่แหละ" ครั้นมันไม่ดีละก็ ร้อน เป็นทุกข์เหมือนใจจะขาด "ครั้นใจไม่ดีละก็ มันกลุ้ม เป็นทุกข์จนฆ่าตัวตายนี่แหละ" ถือว่าเราเป็นเรา นี่ก็เพราะใจนี่แหละ ไม่ใช่อื่นดอก .. "

"อนาลโยวาท"
หลวงปู่ขาว อนาลโย