หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย



การปฏิบัติธรรมในพุทธศาสนานี่จึงหมายความสั้นๆลงมาว่า เป็นการปฏิบัติจิตใจดวงเดียวนี้แหละให้มันดีขึ้น อย่าให้มันเลวลง เพราะว่าใจดวงนี้ก็อย่างที่เคยพูดมาบ่อยๆแล้วว่า ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาที่ล่วงมาแล้วมามันก็มีกิเลสตัณหามานะทิฐิเหล่านี้แหละเป็นเครื่องนำทางไปหาภพน้อยภพใหญ่ ไปเกิดในภพน้อยภพใหญ่ ก็มีกิเลสเหล่านี้เองนำทางไป เมื่อกิเลสเหล่านี้มันเกิดขึ้นในจิตใจแล้วบุคคลใดไม่สามารถที่จะละมันได้ มันก็บันดาลให้ไปทำดีบ้างทำชั่วบ้าง สลับกันไปอย่างนั้น

เมื่อทำดีมันก็เป็นกรรมดีไป ทำชั่วก็เป็นกรรมชั่วไป กรรมดีกรรมชั่วน่ะมันเป็นพาหนะรองรับดวงจิตนี้เมื่อละโลกนี้ไปนำดวงจิตนี้ไปสู่สถานที่ที่บุญกุศลจะพึงอำนวยให้ถ้าผู้มีบุญนะ ถ้าผู้มีบาป บาปก็นำไปสู่สถานที่ทุกข์ยากลำบากเดือดร้อน มันก็เป็นอย่างนี้นะเหตุปัจจัยของชีวิตตามที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้แจ้งแทงตลอด