"ให้มีธรรมเป็นหัวหน้า"

" .. "โลกเรานี้ที่ว่ามีก่อกรรมก่อเวรกันเพราะหัวใจไม่ลงกัน" ถ้าหัวใจลงเสียอย่างเดียวเท่านั้น อะไรก็เรียบร้อยไปหมด มันอยู่ที่ใจนะ เพราะฉะนั้น "จงพากันรักษาใจของเราด้วยธรรม"

"มองกันให้มองในแง่ให้อภัยเสมอ อย่ามองแง่ร้าย" คือจิตเรามันมีความร้ายอยู่ภายในตัวของมันแล้ว มันมักจะออกจากแง่ร้ายเสมอ "เราจึงต้องระมัดระวัง ให้ออกในแง่ดี มีธรรมะเป็นหัวหน้าให้อภัยกัน"

เช่นขับรถขับรา ยิ่งสมัยปัจจุบันนี้ด้วยแล้ว รถเต็มถนนเลย จึงต้องได้มีความให้อภัยกันไว้ ทุก ๆ ระยะไป "ไม่ควรที่จะเอาเรื่องเอาราวกันในเรื่องอะไร ก็ให้อภัยกันไป"

ถ้าหากจำเป็นจริง ๆ ที่ควรจะแสดงน้ำใจต่อกัน เราก็แสดง "เช่นอย่างใช้ค่าเสียหายให้อะไรอย่างนี้" เป็นความจำเป็น ถ้าไม่ใช้มันก็ผู้จำเป็นมี คนทุกข์ก็มี คนจนก็มี "วิ่งตามถนนหนทางรถรามาด้วยกัน ให้อภัยกันเสมอ นี้เรียกว่าผู้มีธรรม" .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=1230&CatID=2