.
 "ทานกับจาคะ"

" .. "ทาน" ท่านเทศนาไว้ว่า "ทานวัตถุมี ๑๐ ประการ" ดังนั้น "ทาน" จึงต้องมี "วัตถุทาน" คือ สิ่งของที่จะต้องให้และ "ต้องมีผู้รับทาน" เรียกว่า "ปฏิคาหก" จะเป็นใครก็ได้ พระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา หรือแม้แต่สัตว์เดรัจฉานก็ได้ "ต้องมีครบทั้งวัตถุทานและผู้รับทาน จึงจะเรียกว่า ทำทาน"

ทานวัตถุ ๑๐ ประการมี

๑. ทานํ ให้ทานข้าว
๒. ปานํ ให้ทานน้ำ
๓. วตฺถํ ให้ทานผ้า
๔. ยานํ ให้ทานยวดยานพาหนะ
๔. มาลา ให้ทานดอกไม้ธูปเทียน
๖. คนฺธํ ให้ทานของหอมกระแจะจันทน์ ต่าง ๆ
๗. วิเลปนํ ให้ทานเครื่องลูบทาตัวทาตน
๘. เสยฺยํ ให้ทานที่นอนเครื่องลาดปู
๙. อาวาสถํ ให้ที่อยู่อาศัยเสนาสนะ
๑๐. ปทีเปยฺยํ ให้ทานประทีปแสงสว่าง

ทานวัตถุมี ๑๐ ประการนี้

ยังมีอีกอย่างหนึ่งที่เรียกว่า "จาคะ" ต่างจากทานวัตถุ ๑๐ ประการที่ว่ามานั้น "จาคะ ได้แก่การสละด้วยน้ำใจ" ทั้งที่มีวัตถุและไม่มีวัตถุก็ได้ หรือจะเรียกว่ามีจาคะเสียก่อนแล้วจึงมีทานวัตถุก็ได้ "จาคะนั้นเป็นของสำคัญมาก" ต้องเข้าถึงจิตถึงใจจริง ๆ "จะมีผู้รับหรือไม่มี จาคะได้ทั้งนั้น"

เช่น "จาคะ สละความโลภ ความโกรธ ความหลงออกจากใจของตน" ซึ่งไม่มีใครมารับก็สละได้ ใครจะมารับ ทุก ๆ คนก็แบกเต็มบ่าอยู่แล้ว ความขุ่นมัวเกี่ยวข้องกังวลและทุกข์โศกทั้งปวง ใคร ๆ ก็เป็นทุกข์อยู่แล้ว เราสละ ออกไปให้ห่างไกลจากตัวของเรา ใครจะเอาเล่า .. "

"ปฏิบัตืธรรม"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี