"ฝึกหัดภาวนาเบื้องต้น"

" .. เบื้องต้นที่เราฝึกหัด "ต้องหาอุบายสถานที่สำคัญเป็นสิ่งแวดล้อม เป็นสิ่งหนุนความเพียรของเราให้ดีโดยลำดับลำดา" พอตั้งรากตั้งฐานแล้วมันอยู่ไหนอยู่ได้นั่นแหละ

"การพิจารณามันก็เปลี่ยนอารมณ์ของมัน" เช่น เวลาเราฝึกหัดเบื้องต้นนี้จิตของเราวอกแวกคลอนแคลนขี้ขลาดน่ากลัวเป็นประจำนิสัย "เราก็บริกรรมพุทโธ" ขั้นแรกให้อยู่กับพุทโธ "ไม่ให้ไปอยู่กับความว่ากล้าว่ากลัวว่าเสือว่าสัตว์ว่าเนื้อ ไม่ให้ไปอยู่" ถ้าคิดอย่างนั้นปั๊บมันเพิ่มความกลัวทันทีนะ

"ให้คิดอยู่กับพุทโธไม่กลัว" คิดกับพุทโธติดแนบไป "สุดท้ายพุทโธกับใจสั่งสมธรรมเข้าเรื่อย ๆ ใจก็สง่าขึ้นมา แน่นหนามั่นคงขึ้นมา คิดออกไปข้างนอกก็ไม่กลัว" แต่ก่อนคิดไม่ได้นะ คิดเรื่องนอกกลัวทันที "ทีนี้พอมันมีฐานอันดีแล้วคิดออกไปข้างนอกมันก็ไม่กลัว" นั่นมันก็รู้ นี่ขั้นเบื้องต้นเราฝึกเราอย่างนี้ก่อน .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=535&CatID=2