"การฝึกใจเป็นหลักสำคัญ"

" .. การตามดูใจของตัวเองนี่ น่าสนใจมาก "ใจที่ยังไม่ได้ฝึก มันก็คอยวิ่งไปตามนิสัยเคยชินที่ยังไม่ได้ฝึก ไม่ได้อบรม" มันเต้นคึกคักไปตามเรื่องตามราว ตามความคะนอง เพราะมันยังไม่เคยถูกฝึก

ดังนั้น "จงฝึกใจของตัวเอง" การปฏิบัติภาวนาในทางพุทธศาสนาก็คือการปฏิบัติเรื่องใจ ฝึกจิตฝึกใจของตัว ฝึกอบรมจิตของตัวเองนี่แหละ เรื่องนี้สำคัญมาก "การฝึกใจเป็นหลักสำคัญ พุทธศาสนาเป็นศาสนาของใจ" มันมีเท่านี้ "ผู้ที่ฝึกปฏิบัติทางจิต คือผู้ปฏิบัติธรรมในทางพุทธศาสนา" .. "

หลวงปู่ชา สุภทฺโท 
http://www.ubu.ac.th/wat/ebooks/chahthai/The_Training_of_the_Heart.php