"เมื่อใจเป็นทุกข์ ให้ระลึกถึงสิ่งที่ดีงาม"

" .. การคิดถึงสิงที่ดีงามที่เป็นความเบิกบานนั้น "สำหรับพุทธศาสนิกชนแล้วถือว่า ไม่มีสิ่งใดที่ดีงามที่จะให้ความเบิกบานได้ยิ่งกว่าพระรัตนตรัย" คือพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์

"พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ" เป็นสิ่งที่จะยังให้เกิดความเบิกบานได้ อย่างไม่มีสิ่งใดเปรียบเสมอ ดังนั้นเมื่อใจคิดไปถึงสิ่งที่ไม่ดีงามที่เป็นความทุกข์ความร้อน "พุทธศาสนิกชนจึงนิยมระลึกถึงพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ" เพียงอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสามเลยก็ได้

ระลึกถึงอย่างยาวก็เลือกการสวด พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ โดยตลอด คือสวด "อิตปิใส" สวด "สวากขาโต" สวด "สุปฏิปันโน" ตลอดทั้งบทนั่นเอง

ระลึกถึงอย่างสั้น ก็คือการระลึกว่า "พุทโธ ธัมโม สังโฆ" เท่านั้น หรือจะให้สั้นเข้าไปอีก จะระลึกเพียง "พุทโธ พุทโธ" เท่านั้น "ก็จะเป็นเหตุให้เกิดความเบิกบานแช่มชื่นได้" ไม่ว่าจะกำลังเป็นทุกข์เป็นร้อนอยู่สักเพียงไหนก็ตาม .. "

"การบริหารทางจิตสำหรับผู้ใหญ่"
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร